توصیف درر السمط فی خبر السبط

[ویکی فقه] کتاب درر السمط فی خبر السبط اثر محمد بن عبدالله بن ابی بکر قضاعی، معروف به ابن ابار بلنسی (۶۵۸ق) می باشد.
این اثر، مرثیه ای منثور برای امام حسین (علیه السّلام) و خاندانش است؛ چنان که اثر دیگر او معادن اللجین فی مراثی الحسین (علیه السّلام) مرثیه منظومی در این باره است. نثر این کتاب، پیچیده، مسجع و دارای آرایه های ادبی است. انشای آن به سبک مقامات، و متن آن، مختصر است. این اثر در ۱۲۶ صفحه با پاورقی های مصحح و محقق آن چاپ شده است. مصحح تا صفحه ۶۰ (در قالب پنجاه صفحه) به شرح زندگی و جایگاه علمی مؤلف و کتاب پرداخته است. از ۶۶ صفحه باقی مانده، حدود نیمی از آن، پاورقی است. بنابراین متن کتاب بیش از ۳۰ صفحه نیست و از این میزان، حدود پانزده صفحه آن درباره امام حسین (علیه السّلام) است.
مذهب مؤلف
مطالب این کتاب دارای عنوان نیست و هر قسمت با عنوان «فصل» از قسمت دیگر جدا شده است. نویسنده در بحث از قیام عاشورا، به نامه نگاری کوفیان و روانه شدن مسلم به کوفه و خروج امام از مکه و رفتن به سوی کوفه و ملاقات با حر و در نهایت، شهادت حضرت اشاره کرده است. به دلیل ستایش های او از امام حسین (علیه السّلام) و نکوهش هایش از یزید، برخی گمان کرده اند که او شیعه بوده است. در اوایل قرن یازده، ابو جمعه سعید بن مسعود ماغوسی (۱۰۱۶ق)، با بهره گرفتن از ۵۰۰ کتاب، شرحی را برای این اثر با عنوان نظم الفرائد الغرر فی سلک فصول الدرر نوشت.