تهدید ابوجهل

[ویکی فقه] تهدید ابوجهل (قرآن). ابوجهل، مورد نفرین و تهدید الهی به عذاب بود.
فلا صدق ولا صلی((در آن روز گفته می شود:) او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند،)ولـکن کذب وتولی(بلکه تکذیب کرد و روی گردان شد،)ثم ذهب الی اهله یتمطی(سپس بسوی خانواده خود بازگشت در حالی که متکبّرانه قدم برمی داشت!)اولی لک فاولی((با این اعمال) عذاب الهی برای تو شایسته تر است، شایسته تر!)ثم اولی لک فاولی.(سپس عذاب الهی برای تو شایسته تر است، شایسته تر!) (بر اساس شان نزول، آیات یاد شده درباره ابوجهل است و کلمه «اولی» برای تهدید می باشد. )
← وجوه مختلف آیه
ارءیت الذی ینهی(به من خبر ده آیا کسی که نهی می کند،) الم یعلم بان الله یری(آیا او ندانست که خداوند (همه اعمالش را) می بیند؟!)کلا لـئن لم ینته لنسفعـا بالناصیة(چنان نیست که او خیال می کند، اگر دست از کار خود برندارد، ناصیه اش (موی پیش سرش ) را گرفته (و به سوی عذاب می کشانیم)،)ناصیة کـذبة خاطئة(همان ناصیه دروغگوی خطاکار را!)فلیدع نادیه(سپس هر که را می خواهد صدا بزند (تا یاریش کند)!)سندع الزبانیة.(ما هم بزودی مأموران دوزخ را صدا می زنیم (تا او را به دوزخ افکنند)!) (بر اساس حدیث منقول، آیات مزبور، ناظر به ابوجهل است. )