تناوتی

[ویکی فقه] تَناوُتی، عنوان برخی رجال اباضی منسوب به قبیله تَناوُت در قرن پنجم و ششم می باشد.
این قبیله بربر در نَفْزاوِه واقع در جنوب تونس و وَرْقَلَه (یا وَرْجَلان) سکونت داشته اند.

مشهورترین عالم اباضی باعنوان تناوتی
مشهورترین عالم اباضی با این عنوان، ابوعمار عبدالکافی بن یوسف بن اسماعیل بن یوسف بن محمد تناوتی است. وی در روستای تایغلا، نزدیک ورجلان، به دنیا آمد.
در زادگاه خود به تحصیل کلام نزد ابوزکریا ورجلانی، عالم متبحر اباضی و مؤلف السیرة واخبارالائمة، پرداخت و پس از درگذشت ابوزکریا، برای تکمیل معلومات خود به تونس سفر کرد و سپس به ورجلان بازگشت. از تاریخ دقیق فوت او اطلاعی در دست نیست، تنها می دانیم که قبل از ۵۷۰ درگذشته است. تبحر ابوعمار در علم کلام او را قادر کرد تا علاوه بر تجدیدنظر در برخی آرای اباضیه، شکل منسجمی به آموزه های آنان بدهد.

نقش ابوعمار در تعدیلِ نظر اباضیه نسبت به حضرت علی
وی همچنین در تعدیلِ نظر اباضیه نسبت به حضرت علی علیه السلام نقش مهمی داشته است. بر اساس نظر وی، زمانی که بین دو گروه مسلمان نبرد در گیرد، بهتر است که بین آن ها صلح بر قرار شود، اما اگر چنین نشد، نباید پیروزی گروهی بر دیگری را آرزو کرد، زیرا در این صورت خود فرد نیز داخلِ فتنه می گردد. علاوه بر این، از نظر ابوعمار، علی علیه السلام در نبردهای خود محقّ بوده است. با آن که برخی از رجال اباضی نظر او را رد کردند، ابویعقوب ورجلانی، فقیه و محدّث مشهور اباضی (متوفی ۵۷۰)، آن را پذیرفت و از آن دفاع کرد.

مهمترین اثر کلامی موجود ابوعمار
...