بابل ( به اکدی: باب - ایلی، آوانگاری: به معنی دروازهٔ خدا ) ، یکی از تمدن های باستانی حوزهٔ میان رودان است. بابل در میان رودان در حوزهٔ رود فرات، قرار داشت. مرکز این تمدن باستانی، شهر بابل بود که امروزه بقایا و آواره های به جا مانده از این شهر را تقریباً در ۸۸ کیلومتری جنوب بغداد امروزی و نزدیک شهر حله عراق ، می توان یافت. [ ۱]
در مقایسه با شهرهای دیگر در ناحیه میان رودان، پیدایش بابل به عنوان یک شهر عمده با تأخیر صورت پذیرفت. نامی از این شهر در هیچ کدام از مدارک تاریخی که از پیش از قرن ۲۳ پ. م. به دست ما رسیده یافت نمی شود. البته شواهدی دال بر اینکه ساکنانی در آن محل در مقیاس کوچک در دوران ماقبل تاریخ حضور داشته اند، موجود است. [ ۱]
پیدایش تمدن بابل در مقایسه با پیدایش تمدن در ناحیه میان رودان با تأخیر صورت پذیرفت. سومر اولین و قویترین دولت شهر میان رودان بود. پیدایش تمدنهای سومری و عیلام در خاک میان رودان توجه سامیان ساکن صحراهای سوریه و آشور را به خود جلب نمود و به تدریج به منطقه میان رودان کشاند.
افزایش تدریجی جمعیت اقوام سامی در ناحیه میان رودان و افزایش تدریجی نفوذ سیاسی آنها در ناحیه میان رودان به گونه ای بود که ۲۸۰۰ سال پ. م. سامیان اکثریت ساکنان بسیاری از شهرهای سومری را تشکیل داده و در مواردی حاکمیت این شهرها را در اختیار گرفتند.
یکی از این اقوام اکدی ها بودند. اکد قومی سامی نژاد بود که در شمال خاک میان رودان و در حوالی بغداد کنونی، می زیست. این قوم در نزاع با سومریان پیروز شدند. ۲۵۰۰ پ. م. سلسله سومریان باستان از هم پاشید و اکدیان ۳۰۰ سال در قدرت باقی ماندند.
یکی دیگر از این اقوام اموری ها بودند. اموری ها قبایل بسیار بدوی سامی نژاد بودند که غرب فرات را از نیمه دوم هزاره سوم پ. م. اشغال کردند. آنها بابل را دو مرتبه ( در انتهای هزاره های سوم ( ۲۱۲۲ ) پ. م؛ و آغاز هزاره های اول ) پ. م. فتح کردند. حمورابی بعدها از میان همین قوم برخاست.
آشوری ها نیز قومی سامی نژاد بودند و زبان آنان با سایر زبان های سامی، مانندِ عربی و عبری هم ریشه است. آشور نام سرزمینی است که در بخش میانی رود دجله قرار داشته است. دولت آشور در آغاز تابع بابل بود و یکی از استان های کشور بابل بود. آشوری ها وقتی که متحد گردیدند از بابل جدا شدند. در سال ۱۸۰۰ پ. م. فرمانروایان اولیه آشوری شهرهای آشور، نینوا و اربیل را متحد کردند. تاریخ از سلسله های پادشاهی آشور بعد از سال ۱۴۲۰ پ. م. یاد می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر مقایسه با شهرهای دیگر در ناحیه میان رودان، پیدایش بابل به عنوان یک شهر عمده با تأخیر صورت پذیرفت. نامی از این شهر در هیچ کدام از مدارک تاریخی که از پیش از قرن ۲۳ پ. م. به دست ما رسیده یافت نمی شود. البته شواهدی دال بر اینکه ساکنانی در آن محل در مقیاس کوچک در دوران ماقبل تاریخ حضور داشته اند، موجود است. [ ۱]
پیدایش تمدن بابل در مقایسه با پیدایش تمدن در ناحیه میان رودان با تأخیر صورت پذیرفت. سومر اولین و قویترین دولت شهر میان رودان بود. پیدایش تمدنهای سومری و عیلام در خاک میان رودان توجه سامیان ساکن صحراهای سوریه و آشور را به خود جلب نمود و به تدریج به منطقه میان رودان کشاند.
افزایش تدریجی جمعیت اقوام سامی در ناحیه میان رودان و افزایش تدریجی نفوذ سیاسی آنها در ناحیه میان رودان به گونه ای بود که ۲۸۰۰ سال پ. م. سامیان اکثریت ساکنان بسیاری از شهرهای سومری را تشکیل داده و در مواردی حاکمیت این شهرها را در اختیار گرفتند.
یکی از این اقوام اکدی ها بودند. اکد قومی سامی نژاد بود که در شمال خاک میان رودان و در حوالی بغداد کنونی، می زیست. این قوم در نزاع با سومریان پیروز شدند. ۲۵۰۰ پ. م. سلسله سومریان باستان از هم پاشید و اکدیان ۳۰۰ سال در قدرت باقی ماندند.
یکی دیگر از این اقوام اموری ها بودند. اموری ها قبایل بسیار بدوی سامی نژاد بودند که غرب فرات را از نیمه دوم هزاره سوم پ. م. اشغال کردند. آنها بابل را دو مرتبه ( در انتهای هزاره های سوم ( ۲۱۲۲ ) پ. م؛ و آغاز هزاره های اول ) پ. م. فتح کردند. حمورابی بعدها از میان همین قوم برخاست.
آشوری ها نیز قومی سامی نژاد بودند و زبان آنان با سایر زبان های سامی، مانندِ عربی و عبری هم ریشه است. آشور نام سرزمینی است که در بخش میانی رود دجله قرار داشته است. دولت آشور در آغاز تابع بابل بود و یکی از استان های کشور بابل بود. آشوری ها وقتی که متحد گردیدند از بابل جدا شدند. در سال ۱۸۰۰ پ. م. فرمانروایان اولیه آشوری شهرهای آشور، نینوا و اربیل را متحد کردند. تاریخ از سلسله های پادشاهی آشور بعد از سال ۱۴۲۰ پ. م. یاد می کند.
wiki: تمدن بابل