تمتام

[ویکی فقه] به فرد ناتوان از ادای حرف «تا» یا تبدیل کننده آن به حرفی دیگر یا تکرار کننده «تا» هنگام تلفظ آن را تَمتام گویند و از آن به مناسبت در باب صلات یاد شده است.
بر تمتام، یعنی کسی که از ادای حرف «تا» در قرائت نماز عاجز است یا آن را به حرفی دیگر تبدیل می‏نماید، قرائت به مقدار امکان واجب است و واجب نیست نماز را به جماعت بخواند.
حکم تَمتام در امامت جماعت
بنابر قول مشهور امامت تمتام برای غیر همانند خود جایز نیست.
برخی قائل به کراهت شده‏اند.
در صورتی که تمتام قادر بر ادای حرف «تا» ـ هرچند به تکرار ـ باشد امامتش صحیح است؛ هرچند بنا به گفته جمعی برای غیر همانند خود کراهت دارد؛ بلکه برخی قائل به عدم جواز آن شده‏اند.