تفسیر واعظانه

[ویکی فقه] تفسیر واعظانه، به گرایشی در تفسیر قرآن گفته می شود که مبتنی بر شیوه وعظ و خطابه است.
شیوه های تفسیری در یک تقسیم بندی کلی به دو گونه روایی و درایی قسمت می شوند که تفسیر واعظانه در گروه نخست جای می گیرد.
روش
روش، هدف و موضوعات این نوع تفسیر با دیگر تفاسیر متفاوت اند، مفسر در روش واعظانه همانند خطبا در پی تنوع بیشتر مطالب در هر موضوع است، از این رو در تفسیر هر آیه می کوشد به هر مناسبتی بر تنوع اطلاعات بیفزاید و از هر جا نکته و گفته ای نقل کند، گرچه بسیاری از آن ها به تفسیر آیه کمکی نکنند و حتی پیوند چندانی نیز با موضوع آیه نداشته باشند.
هدف
هدف تفسیر واعظانه، برانگیختن مخاطب و اثرگذاری بر او و ارشاد و تربیت و تزکیه و تهذیب وی و بازداشتن او از اعمال ناشایست است، در این تفسیر مفسّر می کوشد آموزه های مطلوب را به مخاطبان بباوراند و نیز احساسات و عواطف آن ها را برانگیخته، با خود همراه کند، برای همین ناگزیر به استفاده از مشهورات، مسلمات و مقبولاتی است که عموم مردم در درستی آن ها تردید نمی کنند؛ همچنین برای افزایش اثرگذاری از امثال، اشعار و قصه ها فراوان استفاده می کند.
پیشینه
...