[ویکی نور] تفسیر نسفی، تألیف ابوحفص نجم الدین عمر بن محمد نسفی (462 - 538ق)، ترجمه ای کهن از قرآن مجید به فارسی موزون و مسجّع است که با تصحیح و مقدمه دکتر عزیزالله جوینی منتشر شده است.
کتاب در دو جلد تدوین شده است که در جلد اول از سوره حمد تا سوره انبیاء و در جلد دوم باقی سوره ها تفسیر شده است. در جلد اول، مقدمه ارزشمندی به قلم محقق کتاب دیده می شود که در آن توضیحات مبسوط و عالمانه ای درباره کتاب و نیز شرح حال مؤلف و آثار او نوشته شده که خواننده لازم است پیش از ورود به تفسیر، آن را مطالعه نماید.
سبک و شیوه نگارش آن از تمام هنرنمائی های گویندگی و سخن سرائی و از همه محسّنات فصاحت و بلاغت برخوردار است. عباراتش موزون و آهنگین و دارای سجع های گوناگون و آرایش های لفظی و معنوی است. بهتر است که نام این گونه سخن را در سبک شناسی به نام نثر قرآنی نام گذاری کنیم، نه نثر صوفیانه. البته این نام گذاری مانع از آن نیست که بگوئیم بعداً در مکتب عرفان - که گرایشی به سادگی کلام و وزن و موسیقی و سماع بوده - از این شیوه برای فکر و اندیشه صوفیان و هم از جهت تشحیذ ذوق آنان مدد گرفته و آن را در تعلیم و تربیت سالکان به کار برده اند
محقق کتاب برخی فواید این تفسیر را این گونه بیان کرده است:
محقق کتاب معتقد است که در گذشته مردم چنان پای بند به اصول عقاید و هم معتقد به حفظ و حراست آثار اسلامی بودند که هرگونه سهل انگاری و لاقیدی در ترجمه و تفسیر قرآن کریم یا در خطّ و تذهیب و ترصیع آن را گناهی بزرگ می شمردند و خود را مستحقّ خشم و غضب پروردگار؛ به همین جهت است که در ترجمه های قرآنی قرن های چهارم و پنجم و ششم - اندکی فراتر و فروتر - هرگز خطائی در لفظ و معنی دیده نمی شود یا نکته ای که از سستی و بی مایگی آنان حکایت کند به چشم نمی خورد.
کتاب در دو جلد تدوین شده است که در جلد اول از سوره حمد تا سوره انبیاء و در جلد دوم باقی سوره ها تفسیر شده است. در جلد اول، مقدمه ارزشمندی به قلم محقق کتاب دیده می شود که در آن توضیحات مبسوط و عالمانه ای درباره کتاب و نیز شرح حال مؤلف و آثار او نوشته شده که خواننده لازم است پیش از ورود به تفسیر، آن را مطالعه نماید.
سبک و شیوه نگارش آن از تمام هنرنمائی های گویندگی و سخن سرائی و از همه محسّنات فصاحت و بلاغت برخوردار است. عباراتش موزون و آهنگین و دارای سجع های گوناگون و آرایش های لفظی و معنوی است. بهتر است که نام این گونه سخن را در سبک شناسی به نام نثر قرآنی نام گذاری کنیم، نه نثر صوفیانه. البته این نام گذاری مانع از آن نیست که بگوئیم بعداً در مکتب عرفان - که گرایشی به سادگی کلام و وزن و موسیقی و سماع بوده - از این شیوه برای فکر و اندیشه صوفیان و هم از جهت تشحیذ ذوق آنان مدد گرفته و آن را در تعلیم و تربیت سالکان به کار برده اند
محقق کتاب برخی فواید این تفسیر را این گونه بیان کرده است:
محقق کتاب معتقد است که در گذشته مردم چنان پای بند به اصول عقاید و هم معتقد به حفظ و حراست آثار اسلامی بودند که هرگونه سهل انگاری و لاقیدی در ترجمه و تفسیر قرآن کریم یا در خطّ و تذهیب و ترصیع آن را گناهی بزرگ می شمردند و خود را مستحقّ خشم و غضب پروردگار؛ به همین جهت است که در ترجمه های قرآنی قرن های چهارم و پنجم و ششم - اندکی فراتر و فروتر - هرگز خطائی در لفظ و معنی دیده نمی شود یا نکته ای که از سستی و بی مایگی آنان حکایت کند به چشم نمی خورد.
wikinoor: تفسیر_نسفی
[ویکی فقه] تفسیر نسفی (کتاب). تفسیر نَسَفی با نام مدارک التنزیل و حقائق التاویل اثر ابوالبرکات عبدالله بن احمد بن محمود نسفی از فقها و محدّثین حنفیّه قرن هفتم است. مؤلف در این کتاب خلاصه تفسیر بیضاوی و کشاف زمخشری را آورده است.
تفسیر نَسَفی نوشته ابوالبرکات عبدالله بن احمد بن محمود نسفی است که منسوب به نَسَف معرب نخشب از بلاد ماوراء النهر است. وی پیشوای زمان خود، بزرگ فقهای حنفی و در حدیث و تفسیر بسیار مشهور و برجسته بود.تصانیف زیادی در فقه و اصول دارد؛ از جمله همین تفسیر که در آن، خلاصه تفسیر بیضاوی و کشاف زمخشری را آورده و وجوه مختلف قرائات و اعراب را جمع کرده و نکات بلاغی و محسنات بدیعی و سوال و جواب ها را در ضمن شرح آیه، از کشاف، آورده است؛ بی آنکه به نام زمخشری تصریح کند. وی در سال ۷۰۱ درگذشت و در ایذج معرب ایذه (که شهری است بین اهواز و اصفهان در استان خوزستان) به خاک سپرده شد.تفسیر دیگری نیز به همین اسم به زبان فارسی کهن وجود دارد. این تفسیر، ترجمه مانندی است نوشته ابوحفص نجم الدین عمر بن محمد نسفی حنفی(متوفای ۵۳۸) در دو جلد به تصحیح دکتر عزیزالله جوینی. این تفسیر، به دفعات به چاپ رسیده است. چاپ نخست آن سال ۱۳۵۳ش انجام یافته که در بخش ترجمه از آن یاد کردیم.
منبع
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، ج۲، ص۲۹۹.
...
تفسیر نَسَفی نوشته ابوالبرکات عبدالله بن احمد بن محمود نسفی است که منسوب به نَسَف معرب نخشب از بلاد ماوراء النهر است. وی پیشوای زمان خود، بزرگ فقهای حنفی و در حدیث و تفسیر بسیار مشهور و برجسته بود.تصانیف زیادی در فقه و اصول دارد؛ از جمله همین تفسیر که در آن، خلاصه تفسیر بیضاوی و کشاف زمخشری را آورده و وجوه مختلف قرائات و اعراب را جمع کرده و نکات بلاغی و محسنات بدیعی و سوال و جواب ها را در ضمن شرح آیه، از کشاف، آورده است؛ بی آنکه به نام زمخشری تصریح کند. وی در سال ۷۰۱ درگذشت و در ایذج معرب ایذه (که شهری است بین اهواز و اصفهان در استان خوزستان) به خاک سپرده شد.تفسیر دیگری نیز به همین اسم به زبان فارسی کهن وجود دارد. این تفسیر، ترجمه مانندی است نوشته ابوحفص نجم الدین عمر بن محمد نسفی حنفی(متوفای ۵۳۸) در دو جلد به تصحیح دکتر عزیزالله جوینی. این تفسیر، به دفعات به چاپ رسیده است. چاپ نخست آن سال ۱۳۵۳ش انجام یافته که در بخش ترجمه از آن یاد کردیم.
منبع
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، ج۲، ص۲۹۹.
...
wikifeqh: تفسیر_مدارک_التنزیل