تفسیر ابوالعالیه رفیع

[ویکی فقه] ابوالعالیة رفیع بن مهران از تابعین و از شاگردان ابی بن کعب در مدینه بوده است بعد از وفات رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) مسلمان گردید و در زمان خود به قرائت قرآن از سایرین اعلم بوده و در سال ۹۰ هجری وفات یافته است.
ابوالعالیة رفیع (م ۹۰ یا ۹۳ ق) فرزند مهران ریاحی. بعضی نام او را زیاد بن فیروز یاد کرده اند. وی ایرانی تبار و از هم پیمانان بنی ریاح بود. و دو سال بعد از فوت رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلّم) به مدینه مشرف شد.
اساتید تفسیری
وی تفسیر و تاویل قرآن کریم را از حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (علیه السّلام) و ابن عباس و عبدالله بن مسعود و ابی بن کعب فراگرفت و روایت می کرد.بـر اثـر ذکاوت خـارق الـعاده، در علم تفسیر تبحر زیادی یافت و اعجاب همگان را برانگیخت ابن عباس وی را بر روی کرسی قریش می نشاند و خود زیر دست او قرار می گرفت و می گفت: هکذا العلم یزید الشریف شرفا و یجلس المملوک علی الاسرة وی از پیروان مکتب حضرت امیرالمؤمنین (علیه السّلام) در تفسیر بود.