تفاسیر ادبی

[ویکی فقه] کتاب های تفسیر با رویکرد ادبی را تفاسیر ادبی گویند.
۱. الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الاقاویل، تالیف جارالله محمود بن عمر زمخشری (م ۵۳۸ق)؛ تفسیری است که نظم و اعجاز ادبی قرآن به خوبی در آن دیده می شود؛ زیرا مؤلف آن به ادبیات عرب و اشعار آن آشنا بوده است.۲. المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، معروف به «تفسیر ابن عطیه»، تالیف قاضی ابومحمد عبدالحق بن غالب بن عطیة (م ۵۴۲ق). هم عصر بودن این کتاب با تفسیر الکشاف زمخشری، بر اتقان آن افزوده است.۳. جوامع الجامع اثر فضل بن حسن طبرسی، صاحب تفسیر مجمع البیان (م ۵۴۸ق)؛ تفسیری کم حجم و پربار که در آن بحث از لغت و اعراب و نظم آیات ذکر شده، آن گاه به تفسیر آیات پرداخته است.۴. انوار التنزیل و اسرار التاویل (تفسیر بیضاوی) تالیف عبدالله بن عمر بن احمد (یا: محمد) بن علی فارسی شیرازی بیضاوی (م حدود ۶۸۳ تا ۷۱۹ق)، که بسیاری از بزرگان به آن اقبال کرده اند.۵. البحر المحیط فی تفسیر القرآن العظیم (تفسیر ابن حیان)، تالیف ابوعبدالله محمدبن یوسف بن علی بن یوسف بن حیان اندلسی، که به قرائات و لهجه ها نظر داشته، به نقل اقوال فقها می پردازد و به گونه ای جدید و ویژه به نحو و صرف، اهتمام ورزیده است.۶. تفسیر القرآن الکریم و اعرابه و بیانه اثر شیخ محمدعلی طه الدرة الحمصی السوری. این تفسیر از جهت جمع بین اعراب و تفسیر و موجز بودن و از نظر فراگیری مطلب، نظیر ندارد.
عناوین مرتبط
تفسیر ادبی،مفسران ادبی.