تعجب از پیروزی مؤمنان

[ویکی فقه] تعجب از پیروزی مؤمنان (قرآن). خداوند به مؤمنان صدر اسلام نسبت به پیروزی شگفت آور و روزافزون آنان نوید داده است.
«محمد رسول الله والذین معه اشداء علی الکفار رحماء بینهم ترهم رکعـا سجدا یبتغون فضلا من الله ورضونـا سیماهم فی وجوههم من اثر السجود ذلک مثلهم فی التورة ومثلهم فی الانجیل کزرع اخرج شطـه فـازره فاستغلظ فاستوی علی سوقه یعجب الزراع لیغیظ بهم الکفار وعد الله الذین ءامنوا وعملوا الصــلحـت منهم مغفرة واجرا عظیما. محمد صلی الله علیه و آله وسلّم پیامبر خداست و کسانی که با اویند بر کافران سختگیر (و) با همدیگر مهربانند آنان را در رکوع و سجود می بینی، فضل و خشنودی خدا را خواستارند علامت (مشخصه) آنان بر اثر سجود در چهره هایشان است این صفت ایشان است در تورات و مثل آنها در انجیل چون کشته ای است که جوانه خود برآورد و آن را مایه دهد تا ستبر شود و بر ساقه های خود بایستد و دهقانان را به شگفت آورد تا از (انبوهی) آنان (خدا) کافران را به خشم دراندازد خدا به کسانی از آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند آمرزش و پاداش بزرگی وعده داده است.»
توصیف انجیل از مؤمنان
آیه ترسیم بسیار گویایی از اصحاب و یاران خاص پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم و آنها که در خط او بودند از لسان تورات و انجیل بیان کرده که هم افتخار و مباهاتی است برای آنها که در" حدیبیه " و مراحل دیگر پایمردی به خرج دادند و هم درس آموزنده ای برای همه مسلمانان در تمام قرون و اعصار است. به توصیف آنها در یک کتاب بزرگ دیگر آسمانی یعنی" انجیل" پرداخته، چنین می گوید: " توصیف آنها در انجیل همانند زراعتی است که جوانه های خود را خارج ساخته، سپس به تقویت آن پرداخته، تا محکم شده و بر پای خود ایستاده است و به قدری نمو و رشد کرده و پر برکت شده که زارعان را به شگفتی وا می دارد."تعبیر" یعجب الزراع" یعنی به حدی از نمو سریع و جوانه های زیاد و محصول وافر، رسیده، که حتی کشاورزانی که پیوسته با این مسائل سر و کار دارند در شگفتی فرو می روند. می افزاید: این اوصاف عالی، این نمو و رشد سریع و این حرکت پر برکت، به همان اندازه که دوستان را به شوق و نشاط می آورد سبب خشم کفار می شود" این برای آن است که کافران را به خشم آورد".
وعده به مؤمنان
این آیه خاتمه سوره است و پیامبر را توصیف می کند و نیز آنهایی را که با اویند به اوصافی می ستاید که در تورات و انجیل ستوده و مؤمنین را که عمل صالح انجام داده اند وعده جمیل می دهد. این آیه متصل به آیه قبل است، چون در آن آیه می فرمود که او رسول خود را به هدایت و دین حق فرستاده. جمله" اشداء علی الکفار" را مقید کرد به جمله" رحماء بینهم" تا توهمی که ممکن بود بشود دفع کرده باشد و دیگر کسی نپندارد که شدت و بی رحمی نسبت به کفار، باعث می شود مسلمانان به طور کلی و حتی نسبت به خودشان هم سنگدل شوند لذا دنبال" اشداء" فرمود" رحماء بینهم" یعنی در بین خود مهربان و رحیمند و این دو جمله مجموعا افاده می کند که سیره مؤمنین با کفار شدت و با مؤمنین رحمت است.معنای آیه این است که: مثل مؤمنین مثل زراعت و گیاهی است که از کثرت برکت جوانه هایی هم در پیرامون خود رویانده باشد و آن را کمک کند تا آن نیز قوی و غلیظ شده، مستقلا روی پای خود بایستد، به طوری که برزگران از خوبی رشد آن به شگفت درآمده باشند.و این آیه به این نکته اشاره می کند که خدای تعالی در مؤمنین برکت قرار داده و روز بروز به عده و نیروی آنان اضافه می شود و به همین جهت دنبال این کلام فرمود: " لیغیظ بهم الکفار" تا خداوند به وسیله آنان کفار را به خشم آورد.