تصور شی به معانی ذاتی

[ویکی فقه] تصور شی به معانی ذاتی یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای تصور مُکْتَسب از طریق حد است.
تصور یا بدیهی (ضروری) است یا کسبی. تصور بدیهی، تصوری است که به کسب و طلب از چیز دیگری نیاز ندارد، ولی تصور کسبی به کسب و طلب از غیر خود نیاز دارد. آنچه تصور کسبی از طریق آن کسب می شود «قول شارح» نام دارد. کاسب تصور (قول شارح) یا حد یا رسم و یا مثال است. از آنجا که «حد» مؤلَّف از ذاتیات است، تصوری که از طریق حد کسب شود «تصور شیء به معانی ذاتی» نام دارد و تصوری که از طریق «رسم» که مؤلَّف از عرضیات است، کسب می شود «تصور شیء به معانی عرضی» نام دارد.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.
۱. ↑ علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید، ص۱۹۲-۱۹۳.
...