تصرف باطل

[ویکی فقه] تصرف باطل (قرآن). به هر کار ارادی در یک مال که دارای اثر شرعی است تصرف در آن مال گفته میشود.
اجتناب از تصرف در اموال و ثروت به دست آمده از راههای باطل لازم است.«ولاتاکلوا امولکم بینکم بالبـطـل...»؛ و اموال یکدیگر را به باطل (و ناحق) در میان خود نخورید! و برای خوردن بخشی از اموال مردم به گناه ، (قسمتی از) آن را (به عنوان رشوه ) به قضات ندهید، در حالی که می دانید (این کار، گناه است)! «یـایها الذین ءامنوا لاتاکلوا امولکم بینکم بالبـطـل...»؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! اموال یکدیگر را به باطل (و از طرق نامشروع ) نخورید مگر اینکه تجارتی با رضایت شما انجام گیرد. و خودکشی نکنید! خداوند نسبت به شما مهربان است. «واخذهم الربوا وقد نهوا عنه واکلهم امول الناس بالبـطـل...»؛ و (همچنین) بخاطر ربا گرفتن، در حالی که از آن نهی شده بودند؛ و خوردن اموال مردم بباطل؛ و برای کافران آنها، عذاب دردناکی آماده کرده ایم. «یـایها الذین ءامنوا ان کثیرا من الاحبار والرهبان لیاکلون امول الناس بالبـطـل...»؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! بسیاری از دانشمندان ( اهل کتاب ) و راهبان ، اموال مردم را بباطل می خورند، و (آنان را) از راه خدا بازمی دارند! و کسانی که طلا و نقره را گنجینه (و ذخیره و پنهان) می سازند، و در راه خدا انفاق نمی کنند، به مجازات دردناکی بشارت ده!