تشبیه به اب

[ویکی فقه] تشبیه به آب. آب موجود در گیاهان اگر زایل شوند حیات و زندگی سخت و طاقت فرسا خواهد بود.
انما مثل الحیوة الدنیا کماء انزلناه من السماء فاختلط به نبات الارض مما یاکل الناس و الانعم حتی اذا اخذت الارض زخرفها و ازینت و ظن اهلها انهم قادرون علیها اتـها امرنا لیلا او نهارا فجعلنها حصیدا کان لم تغن بالامس... مثَل این زندگی دنیا مثَل بارانی است که از آسمان نازل کنیم، تا بدان هر گونه رستنیها از زمین بروید، چه آنها که آدمیان می خورند و چه آنها که چارپایان می چرند. چون زمین پیرایه خویش برگرفت و آراسته شد و مردمش پنداشتند که خود قادر بر آن همه بوده اند، فرمان ما شب هنگام یا به روز دررسد و چنان از بیخش برکنیم که گویی دیروز در آن مکان هیچ چیز نبوده است..با توجه به کلمه «کماء» و لفظ «حصیدا» که بیانگر خشکی گیاه و از بین رفتن آب آن است برداشت فوق قابل استفاده است.
خزان هر بهار
واضرب لهم مثل الحیوة الدنیا کماء انزلنه من السماء فاختلط به نبات الارض فاصبح هشیما تذروه الریح... برایشان زندگی دنیا را مثَل بزن که چون بارانی است که از آسمان ببارد و با آن گیاهان گوناگون به فراوانی بروید. ناگاه خشک شود و باد بر هر سو پراکنده اش سازد...به جلوه های زودگذر دنیا دلخوش و مغرور نشویم و به آینده ی پایدار بیندیشیم.
خیالات باطل سرچشمه شرک
... و الذین یدعون من دونه لایستجیبون لهم بشیء الا کبسط کفیه الی الماء لیبلغ فاه و ما هو ببلغه... آنان که جز او را می خوانند هیچ پاسخشان نمی گویند. همانند کسی که دو دست به سوی آب برد تا آب به دهان رساند و نتواند که آب به دهان رساند...
تشبیه آب به حق
...

[ویکی فقه] تشبیه به آب (قرآن). قرآن کریم در موارد بسیاری برای تبیین مسایل از تشبیه مخصوصا تشیبه به آب استفاده فرموده است.
خداوند متعال ماندگاری حق، را به ماندگاری آب پوشیده شده با کفهای سیلاب تشبیه کرده است:... کذلک یضرب الله الحق و البـطـل... و اما ما ینفع الناس فیمکث فی الارض... « (همو که) از آسمان آبی فرو فرستاد پس رودخانه هایی به اندازه گنجایش خودشان روان شدند و سیل کفی بلند روی خود برداشت و از آنچه برای به دست آوردن زینتی یا کالایی در آتش می گدازند هم نظیر آن کفی برمی آید خداوند حق و باطل را چنین مثل می زند اما کف بیرون افتاده از میان می رود ولی آنچه به مردم سود می رساند در زمین (باقی) می ماند خداوند مثلها را چنین می زند.»
← ترسیم منظره حق و باطل
در سوره رعد آیه ۱۷ ثبات و سودمندی حق، به ثبات و سودمندی آب تشبیه شده است:انزل من السماء ماء... اودیة بقدرها فاحتمل السیل... کذلک یضرب الله الحق... فاما الزبد فیذهب جفاء واما ما ینفع الناس فیمکث فی الارض... « (همو که) از آسمان آبی فرو فرستاد پس رودخانه هایی به اندازه گنجایش خودشان روان شدند و سیل کفی بلند روی خود برداشت و از آنچه برای به دست آوردن زینتی یا کالایی در آتش می گدازند هم نظیر آن کفی برمی آید خداوند حق و باطل را چنین مثل می زند اما کف بیرون افتاده از میان می رود ولی آنچه به مردم سود می رساند در زمین (باقی) می ماند خداوند مثلها را چنین می زند.»
← تشبیه به ثبات و سودمندی آب
دین، از جهت زنده کردن قلبها، مانند آب باران است:او کصیب من السماء... «در حقیقت دین نزد خدا همان اسلام است و کسانی که کتاب (آسمانی) به آنان داده شده با یکدیگر به اختلاف نپرداختند مگر پس از آنکه علم برای آنان (حاصل) آمد آن هم به سابقه حسدی که میان آنان وجود داشت و هر کس به آیات خدا کفر ورزد پس (بداند) که خدا زود شمار است.» برداشت یاد شده بر این اساس است: همان گونه که زمین به واسطه باران زنده می شود، قلبها نیز با دین زنده می شوند.
ناپایداری زندگی دنیا
...