تریکانا پوویرا ( Tricana poveira ) سبکی سنتی از جامه های زنانه در شهر پووا دوارزیم پرتغال است.
این گونه جامه، متشکل از لباس های رنگارنگ، از دهه ۱۹۲۰ تا دهه ۱۹۶۰ مد روز و در این شهر رایج بود. زنانی که به سبک تریکانا پوویرا لباس می پوشیدند به عنوان دختران تریکانا معروف بودند.
در اوج روزگار رواج این لباس، دختران تریکانا به طور معمول یک شال، یک پیش بند، دامن، دستمال و دمپایی های براق پاشنه بلند می پوشیدند. در آن زمان از آن ها به عنوان مظهر زیبایی منطقه پووا یاد می شد. خوزه آزودو، نویسنده پرتغالی، با اشاره به سبک راه رفتن و جامه پوشیدن دختران تریکانا، آن ها را «مردم عادی با رفتار سلطنتی» نامید.
گرچه این نوع لباس از سنت ماهیگیران منطقه سرچشمه می گیرد اما دختران تریکانا اغلب فرزندان پیشه ورانی چون کفاشان و درودگران و غیره بودند و خودشان نیز بیشتر در حرفه خیاطی مشغول بودند.
این دختران خیاط دانش دوزندگی را که به ارث برده و از آن در حرفه خود استفاده می کردند به مرور به جامه های شخصی خود هم منتقل کرده و این سبک از لباس را وارد زندگی خود کردند. در این دوره محله بایرو دامارتیز ( Bairro da Matriz ) به عنوان مرکز دوخت تریکاناهای زیبا مشهور بود.
در همین حال، زنان شاغل در صنعت ماهیگیری، لباس های سنتی خود را می پوشیدند که اگرچه ظاهری مشابه با دختران تریکانا داشت اما به وضوح فقیرانه تر و با دامن های بلندتر ساخته شده از پارچه هایی با کیفیت پایین و در رنگ های تیره تر بود.
سیک تریکانا لباس اصلی در میان نوجوانان طبقه متوسط این شهر بود تا زمانی که در دهه ۱۹۷۰ لباس های آماده به سبک جدید به بازار آمد. هم اینک تریکانا پوویرا تنها در برنامه های گروه های فرهنگی شهر و در دسته های جشن و غیره پوشیده می شود. امروزه این لباس ها گران هستند ولی توجه به آن ها هم چنان قوی است و هرساله در جشن های پطرس مقدس که ۲۸ و ۲۹ ژوئن در این شهر برگزار می شود می توان دختران تریکاناپوش را دید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین گونه جامه، متشکل از لباس های رنگارنگ، از دهه ۱۹۲۰ تا دهه ۱۹۶۰ مد روز و در این شهر رایج بود. زنانی که به سبک تریکانا پوویرا لباس می پوشیدند به عنوان دختران تریکانا معروف بودند.
در اوج روزگار رواج این لباس، دختران تریکانا به طور معمول یک شال، یک پیش بند، دامن، دستمال و دمپایی های براق پاشنه بلند می پوشیدند. در آن زمان از آن ها به عنوان مظهر زیبایی منطقه پووا یاد می شد. خوزه آزودو، نویسنده پرتغالی، با اشاره به سبک راه رفتن و جامه پوشیدن دختران تریکانا، آن ها را «مردم عادی با رفتار سلطنتی» نامید.
گرچه این نوع لباس از سنت ماهیگیران منطقه سرچشمه می گیرد اما دختران تریکانا اغلب فرزندان پیشه ورانی چون کفاشان و درودگران و غیره بودند و خودشان نیز بیشتر در حرفه خیاطی مشغول بودند.
این دختران خیاط دانش دوزندگی را که به ارث برده و از آن در حرفه خود استفاده می کردند به مرور به جامه های شخصی خود هم منتقل کرده و این سبک از لباس را وارد زندگی خود کردند. در این دوره محله بایرو دامارتیز ( Bairro da Matriz ) به عنوان مرکز دوخت تریکاناهای زیبا مشهور بود.
در همین حال، زنان شاغل در صنعت ماهیگیری، لباس های سنتی خود را می پوشیدند که اگرچه ظاهری مشابه با دختران تریکانا داشت اما به وضوح فقیرانه تر و با دامن های بلندتر ساخته شده از پارچه هایی با کیفیت پایین و در رنگ های تیره تر بود.
سیک تریکانا لباس اصلی در میان نوجوانان طبقه متوسط این شهر بود تا زمانی که در دهه ۱۹۷۰ لباس های آماده به سبک جدید به بازار آمد. هم اینک تریکانا پوویرا تنها در برنامه های گروه های فرهنگی شهر و در دسته های جشن و غیره پوشیده می شود. امروزه این لباس ها گران هستند ولی توجه به آن ها هم چنان قوی است و هرساله در جشن های پطرس مقدس که ۲۸ و ۲۹ ژوئن در این شهر برگزار می شود می توان دختران تریکاناپوش را دید.
wiki: تریکانا پوویرا