ترک استفصال

[ویکی فقه] ترک استفصال به عدم ذکر صورت های مختلف یک مسئله هنگام بیان حکم اطلاق می شود.
هر گاه موضوعی دارای شقوق متعدد باشد ولی شارع بدون این که به تفصیل آن شقوق و تفکیک آنها از یک دیگر بپردازد، نسبت به اصل آن موضوع حکم واحد و سر بسته صادر کند، به این عمل ترک استفصال می گویند.این عمل شارع، دلیل عام بودن حکم مزبور خواهد بود؛ یعنی این حکم، تمام شقوق محتمل آن موضوع را در بر می گیرد.برای مثال، در مورد قتل نفس ، تصورات متعددی به ذهن خطور می کند، مثل این که «قاتل، مرد یا زن ، صغیر یا کبیر، حر یا عبد و غیره باشد»؛ حال اگر شارع بی آن که شقوق محتمل آن را مطرح نماید وتفاوت آنها را با یک دیگر از نظر حکم بیان کند، حکم واحدی صادر کرده و بگوید: قصاص مرتکب قتل نفس، لازم است، این حکم شامل تمامی فرض ها شده و هر قاتلی اعم از مرد، زن و غیره را شامل می گردد.
صور ترک استفصال
ترک استفصال ممکن است به دو صورت انجام گیرد:۱. ارتجالا (بدون سابقه قبلی)؛۲. در پاسخ به سؤال سؤال کننده.
← مورد اول
۱. ↑ ادوار اجتهاد، جناتی، محمد ابراهیم، ص۱۴۷. ۲. ↑ اصول فقه، رشاد، محمد، ص (۱۵۲-۱۵۰).
منبع
...