ترب سفید

ترب سفید یا مولی سفید دارای اشکال بسیاری است درازا و قطر آن نیز متفاوت است. رنگ پوست آن نیز به غیر از سفید ممکن است، قرمز، بنفش، سبز، زرد، یا مایل به سیاه باشد.
ترب سفید دارای ویتامین های آ، ب، و ث فراوان و همچنین آهن، فسفر و کلسیم است. کالری آن کم است و خوردن آن به تسریع هضم غذا کمک می کند به همین جهت برای رژیم غذایی مناسب و مورد توجه است. پس از درآمدن از خاک در صورت باقی ماندن برگ خاصیت آن کاهش می یابد برای همین بعد از درآوردن آن از خاک، برگ ها کنده می شود.
ترب سفید معمولاً به صورت خام در آشپزی به کار می رود ولی برای نگهداری در زمان طولانی تر آن را به صورت خشک شده یا ترشی و شور درمی آورند. طعم دایکون در نزدیکی قسمت برگ آن شیرین و پرآب است و هر چه به انتهای آن نزدیک شویم مزهٔ آن رو به تندی می گذارد و خشک تر است. به همین جهت قسمت سر آن به صورت خام در سالاد بکار می رود و قسمت انتهایی آن برای پختن هشت پا و ماهی مرکب یا به ژاپنی ایکا بکار می رود.
• ترب سفید خام به صورت سالاد، دایکون اوروشی ( با ابزاری ویژه آن را ریز کرده، به صورت رنده شده مانند در می آید ) برش خلالی آن به نام تسوما است و همراه ساشیمی ماهی خام مصرف می شود.
• در روش آب پزی ملایم دایکون برای تهیهٔ اودن و بوری دایکون و میسوسوپ بکار می رود.
( به ژاپنی: 大根 ダイコン ) یا دایکون به زبان ژاپنی به معنی ریشهٔ بزرگ است. ( نام علمی: Raphanus sativus var. longipinnatus ) دارای دیگر نام های ترب ژاپنی، ترب اورینتال، ترب چینی یا به زبان هندی مولی یک نوع ترب بزرگ، سفید و با طعم ملایم در آسیای شرقی است. در ایالات متحده آمریکا بیشتر به همین عنوان دایکون شناخته می شود ولی در انگلستان مولی بیشتر بکار می رود.