برخی از آب میوه ها و میوه ها می توانند با داروهای پرشماری تداخل داشته باشند و در بسیاری از موارد عوارض جانبی ایجاد کنند. [ ۱] این اثر بیشتر با گریپ فروت و آب گریپ فروت مورد پژوهش قرار گرفته است، اما اثرات مشابهی با برخی دیگر از مرکبات دیده شده است. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴]
این اثر نخستین بار به طور تصادفی در سال ۱۹۹۱ میلادی کشف شد، زمانی که در آزمایش تداخل دارویی با الکل از آب گریپ فروت برای پنهان کردن طعم اتانول استفاده شد. یک بررسی پزشکی در سال ۲۰۰۵ میلادی به بیماران توصیه کرد تا زمانی که پژوهش های بیش تر خطرات را روشن کند از مصرف آب مرکبات خودداری کنند. [ ۵] [ ۶] [ ۷] در سال ۲۰۰۸ گزارش شد که اثرات مشابهی با آب سیب دیده شده است. [ ۸]
یک گریپ فروت کامل، یا یک لیوان کوچک ( ۲۰۰ میلی لیتر ) آب گریپ فروت، می تواند باعث مسمومیت با مصرف بیش از حد دارو شود. میوه ای که سه روز پیش از دارو مصرف می شود هنوز هم می تواند تأثیر بگذارد. خطرات نسبی انواع مختلف مرکبات به طور سیستماتیک مورد پژوهش قرار نگرفته است. داروهای آسیب دیده معمولاً دارای یک برچسب کمکی با این مضمون «با گریپ فروت مصرف نشود» روی ظرف دارند و این تداخل در درون بسته توضیح داده شده است. همچنین به مردم توصیه می شود در مورد تداخلات دارویی از پزشک یا داروساز خود سؤال کنند.
این اثرات توسط فورانوکومارین ها ( و تا حدی کمتر، فلاونوئیدها ) ایجاد می شود. [ ۹] این مواد شیمیایی آنزیم های کلیدی متابولیسم دارو، مانند سیتوکروم P450 3A4 ( CYP3A4 ) را مهار می کنند. CYP3A4 آنزیم متابولیزه کننده تقریباً ۵۰ درصد داروها است و در کبد و سلول های اپی تلیال روده کوچک یافت می شود. در نتیجه، بسیاری از داروها تحت تأثیر قرار می گیرند. بسته به این که دارو یکی از آن ها باشد، مهار آنزیم ها می تواند دو اثر متفاوت داشته باشد که شامل متابولیزه شده توسط آنزیم به یک متابولیت غیرفعال است یا توسط آنزیم به یک متابولیت فعال فعال می شود.
در وهله اول، مهار آنزیم های متابولیزه کننده دارو منجر به افزایش غلظت یک داروی فعال در بدن می شود که ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند. [ ۱۰] برعکس، اگر دارو یک پیش دارو باشد، باید متابولیزه شود تا به داروی فعال تبدیل شود. به خطر انداختن متابولیسم آن، غلظت داروی فعال را کاهش می دهد، اثر درمانی آن را کاهش می دهد و خطر شکست درمانی را به دنبال دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین اثر نخستین بار به طور تصادفی در سال ۱۹۹۱ میلادی کشف شد، زمانی که در آزمایش تداخل دارویی با الکل از آب گریپ فروت برای پنهان کردن طعم اتانول استفاده شد. یک بررسی پزشکی در سال ۲۰۰۵ میلادی به بیماران توصیه کرد تا زمانی که پژوهش های بیش تر خطرات را روشن کند از مصرف آب مرکبات خودداری کنند. [ ۵] [ ۶] [ ۷] در سال ۲۰۰۸ گزارش شد که اثرات مشابهی با آب سیب دیده شده است. [ ۸]
یک گریپ فروت کامل، یا یک لیوان کوچک ( ۲۰۰ میلی لیتر ) آب گریپ فروت، می تواند باعث مسمومیت با مصرف بیش از حد دارو شود. میوه ای که سه روز پیش از دارو مصرف می شود هنوز هم می تواند تأثیر بگذارد. خطرات نسبی انواع مختلف مرکبات به طور سیستماتیک مورد پژوهش قرار نگرفته است. داروهای آسیب دیده معمولاً دارای یک برچسب کمکی با این مضمون «با گریپ فروت مصرف نشود» روی ظرف دارند و این تداخل در درون بسته توضیح داده شده است. همچنین به مردم توصیه می شود در مورد تداخلات دارویی از پزشک یا داروساز خود سؤال کنند.
این اثرات توسط فورانوکومارین ها ( و تا حدی کمتر، فلاونوئیدها ) ایجاد می شود. [ ۹] این مواد شیمیایی آنزیم های کلیدی متابولیسم دارو، مانند سیتوکروم P450 3A4 ( CYP3A4 ) را مهار می کنند. CYP3A4 آنزیم متابولیزه کننده تقریباً ۵۰ درصد داروها است و در کبد و سلول های اپی تلیال روده کوچک یافت می شود. در نتیجه، بسیاری از داروها تحت تأثیر قرار می گیرند. بسته به این که دارو یکی از آن ها باشد، مهار آنزیم ها می تواند دو اثر متفاوت داشته باشد که شامل متابولیزه شده توسط آنزیم به یک متابولیت غیرفعال است یا توسط آنزیم به یک متابولیت فعال فعال می شود.
در وهله اول، مهار آنزیم های متابولیزه کننده دارو منجر به افزایش غلظت یک داروی فعال در بدن می شود که ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند. [ ۱۰] برعکس، اگر دارو یک پیش دارو باشد، باید متابولیزه شود تا به داروی فعال تبدیل شود. به خطر انداختن متابولیسم آن، غلظت داروی فعال را کاهش می دهد، اثر درمانی آن را کاهش می دهد و خطر شکست درمانی را به دنبال دارد.
