تحریف مفهوم عزاداری

[ویکی فقه] یکی دیگر از مسائل مهم و سرنوشت سازی که از سوی بعضی مورد تحریف قرار گرفته، مسئله عزاداری است.
نمونه های فراوانی در تعالیم و کلمات اهل بیت؛ در مورد عزاداری آمده است:امام صادق (علیه السّلام) در میان فضایی پرآشوب، با اشعار «کمیت» عزاداری می کردند. و یا در محضر امام علی بن موسی الرضا (علیه السّلام) «دعبل خزاعی» قصیده «مدارس آیات» را که بسیار فصیح و بلیغ و پرمعنا و در مصائب اهل بیت؛ مخصوصا شهدای کربلاست می خواند و حضرت مانند ابر بهار اشک می ریزند و موارد دیگری مانند این ها. دعبل خزاعی، از شاعران شجاع و باصفایی بود که در زمان امام رضا (علیه السّلام) می زیست، قصیده ای معروف نزد آن حضرت خواند و با این بیت آغاز کرد: مدارس آیات خلت من تلاوة و منزل وحی مقفر العرصات «خانه های شما ای آل محمد، مدارس آیات خدا بود که دشمنان، نور تلاوت قرآن را درآن خاموش کردند و محل نزول وحی الهی بود که اکنون از همه چیز تهی گشته است». لذا این قصیده به «مدارس آیات» معروف شده است. ولی در عصر ما برخی شبهه می اندازند که چرا باید برای حادثه ای که حدود ۱۳۷۰ سال قبل در کربلا واقع شده است عزاداری کرد در حالی که گردانندگان آن حادثه و حتی فرزندان و نوه های آن ها نیز در قید حیات نیستند؟ ایشان توجه ندارند که آنچه در کربلا واقع شد، یک نزاع شخصی نبود که با از بین رفتن طرفین تمام شود، بلکه نزاع دو مکتب بود، مکتب طرفداران حق در مقابل طرفداران باطل، پرورش یافتگان دامان اسلام در برابر بنی امیه که تفاله های عصر جاهلیت بودند. افرادی که دم از عدالت می زدند دربرابر ظالمان و ستمکاران و جباران و آدم کشان. این رویارویی، در کلمات امام (علیه السّلام) قبل از قیام، زمانی که به حضرت پیشنهاد بیعت با یزید را می دهند به چشم می خورد که می فرمایند: «انا اهل بیت النبوة و معدن الرسالة و مختلف الملائکة» ما در میان خاندان وحی پرورش یافته ایم، فرشتگان به در خانه ما می آمدند و پیام خدا را می آوردند. «و یزید رجل فاسق شارب الخمر قاتل النفس المحرمة» یزید، مرد آلوده، شراب خوار و آدم کشی است «و مثلی لا یبایع مثله» چگونه ممکن است من با او بیعت کنم؟ آیا نور و ظلمت، حق و باطل، عدالت و ظلم، با یکدیگر بیعت می کنند؟در عصر ما نیز پیام احیاء همین مکتب باعث پیروزی انقلاب ما شد. همان طور که امام راحل (رحمه الله علیه) فرمودند: «اگر قیام سیدالشهدا نبود امروز ما هم نمی توانستیم پیروز شویم». در عراق نیز ایام عاشورا و از آن مهم تر اربعین، که گاهی پنج تا ده میلیون نفر از سرتاسر دنیا با وجود خطرات زیاد به کربلا می آیند باعث حفظ موجودیت و استقلال آن کشور شده است.
تحریف در عزاداری
دقت کنید که در کنار این فلسفه زیبا و به نام عزاداری، هرچند با انگیزه های مقدس، اعمالی مرتکب می شوند که شریعت پاک اسلام آن را نمی پذیرد. وقتی در فیلم ها می بینیم که بر اثر قمه زنی، تا پنجه های پا آلوده به خون می شود و حتی بر سر فرزند خردسال قمه می زنند! در حالی که نمی دانند برای ضرر زدن به فرزند، حتی پدر او نیز ولایت ندارد. در دنیایی که به سرعت عکس و فیلم تهیه می کنند و بعد از چند دقیقه بر روی آنتن های ماهواره قرار می دهند؛ مردم دنیا چگونه درمورد ما قضاوت می کنند؟ می گویند مسلمانان خودزنی می کنند وچقدر این صحنه ها وحشتناک است!از آن بدتر، عده ای جوان کنار دیوار می نشینند و به نام عزاداری، سر خود را به دیوار می کوبند! خود ما نیز فیلم این رفتار را دیده ایم. ممکن است دچار خونریزی مغزی شوند. آیا نباید جان خود را برای اسلام حفظ کنند؟ یا مشاهده شده است که از روی خارهای تیز عبور می کنند! یا شیشه هایی را خرد و سپس غربال می کنند و برهنه روی آن می غلطند و حتی فرزندانشان را در حالی که بسیار ناراحت اند و گریه می کنند از روی این شیشه ها عبور می دهند! کدام پیامبر یا امام اجازه داده است که به نام عزاداری، این گونه رفتار کنند؟آیا وقت آن فرانرسیده است که روحانیون عزیز، واعظان و مداحان محترم با زبان خوب همه را نصیحت و برای عزاداری باشکوه از بهترین شعائر اسلامی استفاده کنند و از این امور تحریف شده بپرهیزند؟