تجنیح

[ویکی فقه] تجنیح به نوعی نشستن در حالت تشهد گفته می شود
به حالتی که دستان و بازوان را همچون دو بال قرار داده می شود می گویند.
تجنیح در فقه
تجنیح عبارت است از آنکه انسان بازوان و دستان خود را چون دو بال قرار دهد. تحقّق آن در رکوع به دور کردن آرنج و بازوان از پهلو و در سجده به بلند کردن آرنج از زمین و فاصله انداختن بین بازوان و پهلو است. از تجنیح به تجافی نیز تعبیر شده است. از آن در باب صلات سخن رفته است.تجنیح در رکوع و سجود برای مرد و ترک آن برای زن،مستحب است.