تجربه خروج از بدن

تجربهٔ خروج از بدن یا برون فکنی اثیری ( به انگلیسی: Out - of - body experience ) ؛ تجربه ای است که عموماً با حس شناور شدن، خارج از جسم همراه است و در برخی از موارد، شخص ممکن است بدن فیزیکی خود را از نقطه ای خارج از بدنش مشاهده کند.
تجربه خروج از بدن، معمولاً در ابتدای بیدار شدن یا زمان به خواب رفتن برای افراد اتفاق می افتد. نوع دیگری از این تجربه، تجربه نزدیک به مرگ نام دارد و زمانی اتفاق می افتد که فرد، درحال مرگ است. برخی افراد، درهنگام دوی ماراتون یا کوه نوردی نیز، آن را تجربه کرده اند. [ نیازمند منبع]
ممکن است این حالت بارها برای افراد مختلف اتفاق بیفتد و گاهی ممکن است فرد، به خواب رفته و حضور در این حالت و اموری که در آن صورت گرفته را فراموش کند. حالت سرخوشی، بی وزنی و سبکی ای که افراد در این حالت گزارش کرده اند، بسیار شبیه به خروج روح از بدن در هنگام مرگ است.
در عرفان این تجربه را «خلع بدن» یا «موت اختیاری»[ ۱] می نامند که گفته می شود عارف به صورت اختیاری، این کار را انجام می دهد. [ ۲]