تبری در کلام

[ویکی فقه] تبری، اصطلاحی کلامی و از آموزه های اعتقادی و رفتاریِ دینی، بویژه نزد شیعیان و برخی فرقه های اسلامی به معنای دوری جستن از دشمنان خدا می باشد.
تبرّی مصدر عربی، بر وزن تفعّل و از ریشه بَرَءَ و اصل آن تَبَرُّؤ است، در زبان فارسی بیش تر به صورت تبرّا به کار می رود.
معنای لغوی تبری
تبرّی در لغت به معنای دوری کردن از چیزی که مجاورت با آن ناپسند است، بیزاری جستن، و مانند اینها آمده است.
معنای اصطلاحی تبری
در فارسی نیز «تبرّی جستن» به معنای بیزاری و دوری جستن است. .
تبری در قرآن
...