تاریخچه تجارت در ژاپن ( به ژاپنی: 日本の貿易史 にほんのぼうえきし ) دربارهٔ تاریخ تجارت خارجی ژاپن توضیح می دهد. همچنین تجارت در مناطقی را توصیف می کند که در طول تاریخ ازو ( سرزمین های شمال جزیره هونشوی ژاپن که در سال ۱۸۶۹ نام خود را از «ازو» به «هوکایدو» تغییر داد و گاه شامل ساخالین و جزایر کوریل ) و همچنین ریوکیو ( در جنوب ژاپن کنونی که بزرگترین جزیرهٔ آن جزیره اوکیناوا ) نام داشتند.
از نیمه دوم قرن ۱۸، کشورهایی غیر از هلند تجارت با ژاپن را آغاز کردند. در انگلیس که زمانی از جزیره هیرادو اخراج شده بود، چارلز دوم در تایوان خانه بازرگانی افتتاح کرد و کمپانی هند شرقی بریتانیا قصد داشت تجارت با ژاپن را از سر بگیرد. بر خلاف پرتغال که از تجارت با ژاپن منع شده بود، انگلیس مهر قرمز را به دست آورد، بنابراین قضاوت شد که امکان از سرگیری تجارت وجود دارد. بدین ترتیب انگلیس یک کشتی تجاری بنام ( Return ) را به ژاپن ارسال کرد، اما شوگون سالاری توکوگاوا از سرگیری تجارت با انگلیس را ممنوع کرد زیرا پادشاه چارلز دوم با کاترین براگانسا ( دختر پادشاه پرتغال ) ازدواج کرده بود.
روسیه از شمال به دنبال تجارت با ژاپن بود. روسیه که پوست خز را برای تجارت صادر می کرد، در قرن ۱۸ با افراد قوم آینو و قلمروی ماتسومائه در هوکایدو درگیری پیدا کرد. آدام لاکسمن ناخدای کشتی شکسته ژاپنی، دایگوکویا کودایا را در سال ۱۷۹۲ با کشتی به ژاپن منتقل و تحویل داد. شوگون سالاری توکوگاوا به کشتی اجازه داد تا در بندر ناگاساکی پهلو بگیرد. طرف روسی این اجازه را به عنوان مجوز تجارت با روسی تلقی کرده پس از آن در سال اول بونروکو ( ۱۸۰۴ ) نیکلای رزانوف مؤسس کمپانی روسی - آمریکایی به همراه نامه الکساندر یکم روسیه به بندر ناگاساکی وارد شد با این حال، از طرف شوگون سالاری توکوگاوا، سیاست عدم افزایش تعداد کشورهای ارتباطی و کشورهای تجاری تغییر نکرد و شوگون سالاری پاسخ را به مدت نیم سال به تعویق انداخته و نامه امپراتور روسیه را نیز تحویل نگرفت و نیکلای رزانوف مجبور شد بدون تأمین کافی مواد غذایی و غیره بندر ناگاساکی را ترک کند. بر این اساس، حادثه بونروکو رخ داد که در آن زیردستان نیکلای رزانوف به دستور وی به جنوب ساخالین ( کارافوتو ) و جزیرهٔ ایتوروپ حمله کردند. سپس، پس از جنگ تریاک نخست، یک سری درخواست های تجاری به ژاپنی از سوی هلند، فرانسه و ایالات متحده آمریکا انجام شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز نیمه دوم قرن ۱۸، کشورهایی غیر از هلند تجارت با ژاپن را آغاز کردند. در انگلیس که زمانی از جزیره هیرادو اخراج شده بود، چارلز دوم در تایوان خانه بازرگانی افتتاح کرد و کمپانی هند شرقی بریتانیا قصد داشت تجارت با ژاپن را از سر بگیرد. بر خلاف پرتغال که از تجارت با ژاپن منع شده بود، انگلیس مهر قرمز را به دست آورد، بنابراین قضاوت شد که امکان از سرگیری تجارت وجود دارد. بدین ترتیب انگلیس یک کشتی تجاری بنام ( Return ) را به ژاپن ارسال کرد، اما شوگون سالاری توکوگاوا از سرگیری تجارت با انگلیس را ممنوع کرد زیرا پادشاه چارلز دوم با کاترین براگانسا ( دختر پادشاه پرتغال ) ازدواج کرده بود.
روسیه از شمال به دنبال تجارت با ژاپن بود. روسیه که پوست خز را برای تجارت صادر می کرد، در قرن ۱۸ با افراد قوم آینو و قلمروی ماتسومائه در هوکایدو درگیری پیدا کرد. آدام لاکسمن ناخدای کشتی شکسته ژاپنی، دایگوکویا کودایا را در سال ۱۷۹۲ با کشتی به ژاپن منتقل و تحویل داد. شوگون سالاری توکوگاوا به کشتی اجازه داد تا در بندر ناگاساکی پهلو بگیرد. طرف روسی این اجازه را به عنوان مجوز تجارت با روسی تلقی کرده پس از آن در سال اول بونروکو ( ۱۸۰۴ ) نیکلای رزانوف مؤسس کمپانی روسی - آمریکایی به همراه نامه الکساندر یکم روسیه به بندر ناگاساکی وارد شد با این حال، از طرف شوگون سالاری توکوگاوا، سیاست عدم افزایش تعداد کشورهای ارتباطی و کشورهای تجاری تغییر نکرد و شوگون سالاری پاسخ را به مدت نیم سال به تعویق انداخته و نامه امپراتور روسیه را نیز تحویل نگرفت و نیکلای رزانوف مجبور شد بدون تأمین کافی مواد غذایی و غیره بندر ناگاساکی را ترک کند. بر این اساس، حادثه بونروکو رخ داد که در آن زیردستان نیکلای رزانوف به دستور وی به جنوب ساخالین ( کارافوتو ) و جزیرهٔ ایتوروپ حمله کردند. سپس، پس از جنگ تریاک نخست، یک سری درخواست های تجاری به ژاپنی از سوی هلند، فرانسه و ایالات متحده آمریکا انجام شد.
wiki: تاریخچه تجارت در ژاپن