تاریخ یهودیان در بحرین

یهودیان بحرین یکی از کوچکترین جوامع یهودی جهان را تشکیل می دهند، اگرچه ریشه آن به اواخر دوران باستان برمی گردد. منابع تلمودی به بنادر و جزایر حاشیه خلیج فارس اشاره می کنند که نشان می دهد یهودیان احتمالاً قبلاً در این منطقه ساکن شده اند. منابع عربی، حضور یهودیان را در پایتخت قدیمی بحرین، الحجر، در زمان فتح اسلامی در ۶۳۰ ثبت کردند. در سده۱۲، بنیامین تطیلی، ماجراجوی یهودی، از ۵۰۰ یهودی ساکن در قیس و ۵۰۰۰ نفر در القطیف نام برد، که درگیر شیلات مروارید یودند. در سده نوزدهم، بازرگانان یهودی از عراق، فارس و هند در بحرین حضور داشتند. [ ۲]
جامعه یهودیان در طول سده بیستم رو به افول نهاد. در سال ۱۹۶۸، تنها برخی از ۱۰۰ یهودی در شهرستان پایتخت جدید باقی منامه زندگی می کردند. [ ۲] در آغاز سده بیست و یکم، حدود ۳۰ یهودی در بحرین باقی ماندند. جامعه مالکیت یک کنیسه را حفظ کرد، اما از آن استفاده نمی شد و خدمات در روزهای تعطیل در خانه های خصوصی برگزار می شد. جامعه یهودیان نیز گورستان خود را حفظ کردند.
از زمان استقلال در ۱۹۷۱، بحرین هیچ روابط رسمی ای با اسرائیل نداشت تا اینکه توافقنامه اسلو میان اسرائیل و فلسطینیان در سال ۱۹۹۳ امضا شد. پس از آن روابط نیمه رسمی، به ویژه تجاری، برقرار شد. [ ۲] یهودیان بحرین اجازه دیدار از اسرائیل را نداشتند، اگرچه، به طور رسمی، بحرین در ازای توافق تجارت آزاد با ایالات متحده در سال ۲۰۰۴ موافقت کرد. [ ۳]
در سپتامبر ۲۰۲۰، بحرین و اسرائیل توافق کردند که روابط دیپلماتیک برقرار کنند. ارتباط سفر بین دو کشور نیز برقرار شد. [ ۴]
منابع تلمودی وجود دارد که به یک جامعه یهودی که در مناطق جغرافیایی بحرین امروزی وجود دارد و همچنین اشاراتی در متون عربی به حضور یهودیان در هاجر ( سواحل شرقی عربستان داخلی ) در زمان محمد وجود دارد، اشاره می کند. [ ۲] [ ۵] گزارش شده است که یهودیان از زمان تلمود در پادشاهی مدرن بحرین زندگی می کردند. در منابع عربی آمده است که یهودیان در هاجر، پایتخت بحرین، از سال ۶۳۰ زندگی می کردند و وقتی محمد لشکری را برای اشغال سرزمین فرستاد، از گرویدن به اسلام امتناع کردند. [ ۶]
در سده دوازدهم، بنیامین تطیلی ثبت کرد که نزدیک به ۵۰۰ یهودی در قیس زندگی می کردند و ۵۰۰۰ نفر در القطیف اقامت داشتند. وی بازگو کرد که این یهودیان صنعت مروارید محلی را کنترل می کردند.