تاریخ قزاقستان ( انگلیسی: History of Kazakhstan ) به تاریخ قزاقستان می پردازد. بزرگ ترین کشوری است که به طور کامل توسط استپ اوراسیا پوشیده شده است. این کشور یک چهارراه تاریخی بوده است و محل زندگی بسیاری از مردم، کشورها و امپراتوری های مختلف در طول تاریخ بوده است.
• مقاله اصلی: شهرهای با پیشینه ایرانی در قزاقستان
معماری و ادبیات آسیای مرکزی ریشه در معماری ایرانی دارد. سغدی ها در قرون وسطی نقش بسیار عظیمی در آسیای مرکزی داشتند و قبل از اسلام شهرها و تمام کاروان سراهایی را که در جاده ابریشم بود را سغدی ها ساخته اند. در غرب چین و نزدیک به مرز قزاقستان شهر ژرکینت وجود دارد که نام درست فارسی آن یارکند است مثل چیمکند، تاشکند، سمرکند یا پنجکند که پسوند سغدی ( ایرانی ) کند دارند. در کتابخانه ابوریحان بیرونی در ازبکستان ۴۳ هزار نسخه خطی نگهداری می شود که ۳۹ هزار تای آن به زبان فارسی است. در شهر آلماتی چندین نسخه خطی نادر به زبان فارسی وجود دارد که در هیچ کجای دیگر یافت نمی شود. دو کتاب از عبدالرحمان جامی که در شهر بلخ کتابت شده و تحفةالاحرار که ۲۳ سال قبل از مرگ جامی در زمان زنده بودن او کتابت شده است. در قزاقستان به خصوص شهر آلماتی، تعدادی از فارسی زبانان هستند. تعدادی تاجیک و تعدادی افغانستانی های مهاجر و اندکی از ایرانیان هم هستند و در استان قزاقستان جنوبی چند مدرسه فارسی برای تاجیک هایی است که سال ها در آن جا ساکن هستند وجود دارد. نباید فراموش کنیم که هم زبان فارسی و هم زبان های ایرانی در قزاقستان وجود دارند. کردهای قزاقستان که ریشه شان به ایران برمی گردد و ایرانی تبار هستند حدود ۵۰ هزار نفر هستند. در شهر آلماتی در میدان جمهوری مجسمه سرباز سکایی وجود دارد. سکایی ها از اقوام ایرانی بودند. در موزه ملی قزاقستان هم پیکره های دیگری از ایرانیان باستان وجود دارد. بخش هایی از قزاقستان، در طول تاریخ بخش هایی از قزاقستان به خصوص جنوب قزاقستان، بخشی از امپراتوری ایران بود. در ادبیات فارسی بارها با نام طراز و بت قبچاق برخورد می کنید که در شعر فارسی بسیار آمده است. ایرانی ها ارتباط دیرینه ای با قسمت آسیای مرکزی به خصوص قزاقستان داشتند ولی فرهنگ ایرانی به مراتب فراتر از کشورهای آسیای مرکزی می رسد و کوچ نشین های سکایی در آسیای مرکزی و ولگا زندگی می کردند. بررسی های باستان شناختی نشان می دهد که در این مناطق آن فرهنگ، دیرینه بوده است. در قرون وسطی نیز زبان فارسی در آسیای مرکزی، به ویژه بعد از سامانیان که زبان مردم منطقه فارسی بود، بسیار گسترش پیدا کرده بود و حتی پادشاهان ترک و مغول نژاد افتخار می کردند که با آن صحبت کنند و به آن شعر بگویند. در کتاب شهریستان های ایرانشهر آمده است که نخستین شهری که ایرانیان بنیاد کردند، سمرکند بود. ایرانیان در نزدیکی سمرکند شهرهای چاچ، بخارا و اسفیجاب را ساختند. شهرهای ختن و کاشغر نیز از آفریده های ایرانیان است. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• مقاله اصلی: شهرهای با پیشینه ایرانی در قزاقستان
معماری و ادبیات آسیای مرکزی ریشه در معماری ایرانی دارد. سغدی ها در قرون وسطی نقش بسیار عظیمی در آسیای مرکزی داشتند و قبل از اسلام شهرها و تمام کاروان سراهایی را که در جاده ابریشم بود را سغدی ها ساخته اند. در غرب چین و نزدیک به مرز قزاقستان شهر ژرکینت وجود دارد که نام درست فارسی آن یارکند است مثل چیمکند، تاشکند، سمرکند یا پنجکند که پسوند سغدی ( ایرانی ) کند دارند. در کتابخانه ابوریحان بیرونی در ازبکستان ۴۳ هزار نسخه خطی نگهداری می شود که ۳۹ هزار تای آن به زبان فارسی است. در شهر آلماتی چندین نسخه خطی نادر به زبان فارسی وجود دارد که در هیچ کجای دیگر یافت نمی شود. دو کتاب از عبدالرحمان جامی که در شهر بلخ کتابت شده و تحفةالاحرار که ۲۳ سال قبل از مرگ جامی در زمان زنده بودن او کتابت شده است. در قزاقستان به خصوص شهر آلماتی، تعدادی از فارسی زبانان هستند. تعدادی تاجیک و تعدادی افغانستانی های مهاجر و اندکی از ایرانیان هم هستند و در استان قزاقستان جنوبی چند مدرسه فارسی برای تاجیک هایی است که سال ها در آن جا ساکن هستند وجود دارد. نباید فراموش کنیم که هم زبان فارسی و هم زبان های ایرانی در قزاقستان وجود دارند. کردهای قزاقستان که ریشه شان به ایران برمی گردد و ایرانی تبار هستند حدود ۵۰ هزار نفر هستند. در شهر آلماتی در میدان جمهوری مجسمه سرباز سکایی وجود دارد. سکایی ها از اقوام ایرانی بودند. در موزه ملی قزاقستان هم پیکره های دیگری از ایرانیان باستان وجود دارد. بخش هایی از قزاقستان، در طول تاریخ بخش هایی از قزاقستان به خصوص جنوب قزاقستان، بخشی از امپراتوری ایران بود. در ادبیات فارسی بارها با نام طراز و بت قبچاق برخورد می کنید که در شعر فارسی بسیار آمده است. ایرانی ها ارتباط دیرینه ای با قسمت آسیای مرکزی به خصوص قزاقستان داشتند ولی فرهنگ ایرانی به مراتب فراتر از کشورهای آسیای مرکزی می رسد و کوچ نشین های سکایی در آسیای مرکزی و ولگا زندگی می کردند. بررسی های باستان شناختی نشان می دهد که در این مناطق آن فرهنگ، دیرینه بوده است. در قرون وسطی نیز زبان فارسی در آسیای مرکزی، به ویژه بعد از سامانیان که زبان مردم منطقه فارسی بود، بسیار گسترش پیدا کرده بود و حتی پادشاهان ترک و مغول نژاد افتخار می کردند که با آن صحبت کنند و به آن شعر بگویند. در کتاب شهریستان های ایرانشهر آمده است که نخستین شهری که ایرانیان بنیاد کردند، سمرکند بود. ایرانیان در نزدیکی سمرکند شهرهای چاچ، بخارا و اسفیجاب را ساختند. شهرهای ختن و کاشغر نیز از آفریده های ایرانیان است. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵]
wiki: تاریخ قزاقستان