لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
دانشنامه عمومی
تاج گُذاری مراسمی است که در آن رسماً اختیارات پادشاهی به یک فرد مشخص واگذار می شود. این واگذاری قدرت طی مراسم تاج گذاری، از طریق آیین هایی نمادین همچون بر سر گذاردن تاج یا نیم تاج انجام می پذیرد.
در بسیاری از تاج گذاری ها نمایندگان مذاهب اصلی کشور و بلندپایگان کشوری و لشکری و همچنین فرستادگان قدرت های خارجی نیز حضور دارند.
بنابر مستندات تاریخی ، منابع استوره ای و گفته ها و باورهای شفاهی، بر تخت نشستن ، تاج گذاری و سلسله مراتب آن برگرفته از سنت های کهن خاورمیانه و ایرانیان نخستین میباشد. ایرانیان معتقد به پیکار دائم خیر و شر بودند، اهریمن و دیوان خواهان بر چیدن نظم ساکن بر کیهان اشا و ایجاد هرج و مرج در خلقت پرودگار بودند، در اینجا بود که انسان بعنوان دارنده جوهر خدایی فر یزدان بعنوان نماینده و جانشین او در زمین به مبارزه با نیروهای شر میپرداخت] در اینجا مهم ترین نقش را داشت و نمادی جزءی از کل بود، او بعنوان تجلی از ] و دادن رسمیت به آغاز حرکتش تاج گذاری میکرد، تاج نمادی از خورشید ( مظهر خدا ) و تجلی از نور الهی بود و جنبه ای عارفانه ، نمادین و سیاسی داشت، بهمین علت اغلب این تاج بدست ] موبدان و پارسا ترین افراد که نمایندگان مذهبی بودند بر سر پادشاه گذارده میشد، و گاهی نیز در مستندات از به تخت نشستن صحبت شده که نمادی از همان عرش خداوندی ( استقرار خدا در آسمان ) اما در زمین است. فردوسی بزرگ به خوبی این سلسله مراتب را در شاهنامه بیان کرده است؛ چنانکه از شاهنامه برمی آید یکی از سنت های بسیار دیرین در ایران این بوده است که چون به پادشاهی می رسیدند بر تخت می نشستند و ] می کردند. این رسم که تا زمان ما با فرقهائی کم و بیش رواج دارد بدین گونه است که ] هنگام به تخت نشینی یا تاجگذاری، نخست خداوند را سپاسگزاری می کند و آنگاه برنامه کار خویش را همراه با پندها به بزرگان و سران کشور و لشکر که در پیشگاه هستند می گوید و چون سخنان شاه پایان می یابد برخی از نامداران گاهی به او پاسخ می دهند و آنگاه بر وی آفرین می خوانند و بر تاج و تختش زر و گوهر می افشانند و از پروردگار میخواهند که سالیان دراز او را برای کشور زنده نگه دارد. ] پیشین درباره تاجگذاری از روی گفته شاهنامه چنین بوده است که موبد موبدان با سه تن از مردمان بینادل و خردمند تاج و تخت زرین را می آراستند تا هنگام به تخت نشستن شاه همه چیز فراهم باشد و چون شاه بر گاه می نشست موبد تاج زر را بر سر شاه می نهاد و دو رخ را به شادی بَر برِ شاه می مالید و سپس هرکس که نثار نزد پادشاه می برد، شاهنشاه آن را به خواهندگان می بخشید و به سپاهیان خود درم و دینار میداد.
در بسیاری از تاج گذاری ها نمایندگان مذاهب اصلی کشور و بلندپایگان کشوری و لشکری و همچنین فرستادگان قدرت های خارجی نیز حضور دارند.
بنابر مستندات تاریخی ، منابع استوره ای و گفته ها و باورهای شفاهی، بر تخت نشستن ، تاج گذاری و سلسله مراتب آن برگرفته از سنت های کهن خاورمیانه و ایرانیان نخستین میباشد. ایرانیان معتقد به پیکار دائم خیر و شر بودند، اهریمن و دیوان خواهان بر چیدن نظم ساکن بر کیهان اشا و ایجاد هرج و مرج در خلقت پرودگار بودند، در اینجا بود که انسان بعنوان دارنده جوهر خدایی فر یزدان بعنوان نماینده و جانشین او در زمین به مبارزه با نیروهای شر میپرداخت] در اینجا مهم ترین نقش را داشت و نمادی جزءی از کل بود، او بعنوان تجلی از ] و دادن رسمیت به آغاز حرکتش تاج گذاری میکرد، تاج نمادی از خورشید ( مظهر خدا ) و تجلی از نور الهی بود و جنبه ای عارفانه ، نمادین و سیاسی داشت، بهمین علت اغلب این تاج بدست ] موبدان و پارسا ترین افراد که نمایندگان مذهبی بودند بر سر پادشاه گذارده میشد، و گاهی نیز در مستندات از به تخت نشستن صحبت شده که نمادی از همان عرش خداوندی ( استقرار خدا در آسمان ) اما در زمین است. فردوسی بزرگ به خوبی این سلسله مراتب را در شاهنامه بیان کرده است؛ چنانکه از شاهنامه برمی آید یکی از سنت های بسیار دیرین در ایران این بوده است که چون به پادشاهی می رسیدند بر تخت می نشستند و ] می کردند. این رسم که تا زمان ما با فرقهائی کم و بیش رواج دارد بدین گونه است که ] هنگام به تخت نشینی یا تاجگذاری، نخست خداوند را سپاسگزاری می کند و آنگاه برنامه کار خویش را همراه با پندها به بزرگان و سران کشور و لشکر که در پیشگاه هستند می گوید و چون سخنان شاه پایان می یابد برخی از نامداران گاهی به او پاسخ می دهند و آنگاه بر وی آفرین می خوانند و بر تاج و تختش زر و گوهر می افشانند و از پروردگار میخواهند که سالیان دراز او را برای کشور زنده نگه دارد. ] پیشین درباره تاجگذاری از روی گفته شاهنامه چنین بوده است که موبد موبدان با سه تن از مردمان بینادل و خردمند تاج و تخت زرین را می آراستند تا هنگام به تخت نشستن شاه همه چیز فراهم باشد و چون شاه بر گاه می نشست موبد تاج زر را بر سر شاه می نهاد و دو رخ را به شادی بَر برِ شاه می مالید و سپس هرکس که نثار نزد پادشاه می برد، شاهنشاه آن را به خواهندگان می بخشید و به سپاهیان خود درم و دینار میداد.
wiki: تاج گذاری
تاج گذاری (فیلم ۱۹۸۴). تاج گذاری ( به هندی: Raaj Tilak ) فیلمی محصول سال ۱۹۸۴ و به کارگردانی راجکومار کوهلی است. در این فیلم بازیگرانی همچون راج کومار، کمال حسن، سونیل دات، درمندرا، هما مالینی، رینا روی، یوگتا بالی، ساریکا، پران، آجیت خان، راضا مراد، رانجیت، اوم پراکاش ایفای نقش کرده اند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفwiki: تاج گذاری (فیلم ۱۹۸۴)
مترادف ها
تاج گذاری
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید