[ویکی فقه] بیع زمانی به فروختن عین در بخشی از زمان به گونه ی دائمی گفته می شود. این عنوان - که در لاتین از آن به gnirahs emiT تعبیر می شود- از عناوین مستحدثه است.
بیع زمانی معمولا در خرید و فروش اماکن گردش گری به کار می رود؛ بدین گونه که مبیع تنها در بخشی از زمان- مثلا فروردین ماه- به ملکیت مشتری در می آید و او در طول سال تنها در ماه فروردین مالک کالای خریداری شده خواهد بود.
حکم بیع زمانی
بسیاری از معاصران، تحقّق چنین معامله ای را در قالب عقد بیع، صحیح نمی دانند. البتّه برخی آن را به عنوان عقد مستقل یا عقد صلح، صحیح دانسته اند.
بیع زمانی معمولا در خرید و فروش اماکن گردش گری به کار می رود؛ بدین گونه که مبیع تنها در بخشی از زمان- مثلا فروردین ماه- به ملکیت مشتری در می آید و او در طول سال تنها در ماه فروردین مالک کالای خریداری شده خواهد بود.
حکم بیع زمانی
بسیاری از معاصران، تحقّق چنین معامله ای را در قالب عقد بیع، صحیح نمی دانند. البتّه برخی آن را به عنوان عقد مستقل یا عقد صلح، صحیح دانسته اند.
wikifeqh: بیع_زمانی