بیع الغرر

[ویکی فقه] بیع چیزی که ظاهرش مشتری را گول زند و باطن آن مجهول باشد را بیع غرری گویند.
غرر یعنی خطر، در معرض هلاک افتادن، اسم مصدر تغریر است، گفته می شود: «غرر بنفسه تغریرا: عرضها للهلکة و الاسم الغرر».
چیزی که ظاهرش محبوب و باطنش مکروه باشد، جهل الحصول.

منظور از بیع غرری
بیع چیزی که ظاهرش مشتری را گول زند و باطن آن مجهول باشد و گفته اند: آن است که بدون تعهد و ثقت باشد.
و ازهری گوید: بیع غرر شامل بیوع مجهوله است که بایع و مشتری به کنه آن پی نمی برند.
و در کتاب عوائد الایام می نویسد: بیع غرر بیعی است که یکی از عوضین آن در خطر یعنی در شرف هلاک و معرض تلف باشد.

حکم بیع غرری
بیع غرر به اتفاق عامه و خاصه باطل است و حدیث نبوی بر بطلان آن تصریح می کند، بدین تعبیر: «نهی النبی(ص) عن بیع الغرر» و در تفسیر آن گفته اند: مانند بیع پرنده در هوا و ماهی در آب.
بالجمله چنان که در کتاب المدونة الکبری می نویسد: غرر مفهومی است کلی که افراد و مصادیق زیادی دارد مانند جایی که ثمن یا مثمن مجهول باشد.
و نیز مثل ماهی در آب و پرنده در هوا و شتر گم شده و برده فراری و بالاخره آن چه مردد بین سلامت و هلاکت باشد.

انواع غرر
...