بهوپال

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بهوپال، شهرستان و شهری به همین نام و مرکز ایالت مدهیاپرداش در مرکز هند می باشد.
نام این شهر برگرفته از نام راجه بهوچ بنیان گذار این شهر است. شهرستان بهوپال با وسعت ۷۷۲‘۲ کم ۲ و ۷۸۴‘۸۳۶‘۱ تن جمعیت (۱۳۸۰ش/۲۰۰۱م) در نیمه غربی ایالت مدهیاپرداش واقع است. شهر بهوپال مرکز این شهرستان با ۱۰۰‘۵۱۹‘۱ تن جمعیت (۱۳۸۳ش/۲۰۰۴م) در °۲۳ و´۱۶ عرض شمالی و ° ۷۷ و ´۲۴ طول شرقی در ارتفاع ۴۹۸ متری از سطح دریا، در کنار دو دریاچه که یکی از آن ها بزرگ ترین دریاچه هند است، قرار دارد. این دریاچه ها بخشی از آب مورد نیاز بهوپال را تأمین می کنند. میزان بارش باران در این منطقه در فصل مرطوب ۷۸۰‘۱ میلی متر و درفصل خشک ۵۰۰ میلی متر، است و درجه حرارت از °۵/۱۸ تا °۵/۳۱ سانتی گراد متغیر است. برنج و گندم عمده ترین محصولات کشاورزی، و صنایع نساجی، برق، فلزی، شیمیایی و دارویی از مهم ترین صنایع این شهرستان به شمار می رود.
تاریخ
پیشینه تاریخی بهوپال به سده ۵ق/۱۱م به دوران حکومت راجه بهوج بنیان گذار این شهر باز می گردد. این شهر پس از مدتی بر اثر برخی حوادث ویران، و به دهکده ای کوچک بدل شد. در اواخر سده ۹ق/۱۵م بهوپال بخشی از قلمرو گرهه ـ مندله که بر نواحی شمالی هند تسلط داشتند، به شمار می رفت. شهر کنونی بهوپال توسط سرداری افغانی به نام دوست محمدخان از اهالی تیراه از طایفه میرزایی خیل بنا نهاده شد. دوست محمدخان که در ۱۲۰ق به هند آمده بود، در ۱۱۲۱ق به پاس خدمات نظامی اش به بهادرشاه (حک ۱۱۱۹-۱۱۲۴ق/۱۷۰۷-۱۷۱۲م) اجاره پرگنه پراسیا را دریافت کرد. وی پس از تصرف گنور در ۱۱۳۵ق/۱۷۲۳م شهر امروزی بهوپال را پایه گذاری کرد و یک دژ نظامی در کنار آن ساخت و پس از ساختن دیواری مستحکم به دور شهر بر استحکامات آن افزود. در ۱۱۵۰ق/۱۷۳۷م حدود ۳ سال پیش از درگذشت دوست محمدخان، نظام الملک از وی برضد سلاطین دهلی کمک خواست، اما دوست محمدخان پیشنهاد او را رد کرد و به دشمنان او پیوست. چون نظام الملک در جنگ پیروز شد، بهوپال را تسخیر کرد و دوست محمدخان به ناچار برای حفظ حکومتش پسر خود را به گروگان نزد او سپرد.
پیمان بهوپال
از آثار تاریخی شهر بهوپال ۶ دروازه قدیمی شهر و حدود ۱۰۰ مسجد از جمله بزرگ ترین مسجد هند به نام تاج المسجد و ساختمان شاه جهان بار در نزدیکی شهر و نیز بناهای یادبود قدیمی بودا در منطقه بهوپال را می توان نام برد.

دانشنامه عمومی

بِهوپال یا بوپال ( در هندی: भोपाल در انگلیسی: Bhopāl در اردو: بهوبال ) مرکز ایالت مادیا برادش و از شهرهای مهم کشور هندوستان است.
این شهر در حاشیهٔ دو دریاچهٔ زیبا، که به مناظر زیبا و طبیعی پیرامونشان در هند شهرت دارند، واقع شده است. ارگ فتحگر در این شهر واقع است. بوپال به دو قسمت تقسیم شده است: «شهر خاص» که دوست محمدخان افغان ( با دوست محمدخان پادشاه افغانستان اشتباه نشود ) دور آن حصار کشید؛ و محله های مسکونی جدید و حومه های جهانگیرآباد و احمدآباد که حکّام بعدی بر آن افزودند تا یاد جهانگیر محمدخان ( شوهر سکندربگم ) و احمدعلی خان ( شوهر سلطان جهان بگم ) را زنده نگه دارند. نوّاب فیض محمدخان ( ۱۱۶۸–۱۱۹۱ قمری، ۱۷۵۴–۱۷۷۷ میلادی ) این شهر را مرکز ایالت قرار داد، اما مقر حکومت حکمرانان پیش از وی، اسلام نگر بود. [ ۱] درگذشته منطقه «نواب نشین» بوپال پس از حیدرآباد، مهم ترین بخش مسلمان نشین شبه قاره هند به شمار می رفت. [ ۱]
بوپال اکنون شهری صنعتی و تجاری است که تولید منسوجات و جواهرسازی از صنایع مهم آن به شمار می آید. مهم ترین فاجعهٔ صنعتی دهه های اخیر در این شهر در آذر ۱۳۶۳ ( دسامبر ۱۹۸۴ ) روی داد؛ در آن حادثه، بر اثر نشت گاز سمی از کارخانهٔ آمریکایی یونیون کارباید، بیش از دو هزار تن تلف شدند و حدود دویست هزار تن آسیب دیدند. [ ۲]
بوپال با مساحتی معادل ۲۸۶ کیلومتر مربع و در ارتفاع ۴۹۹ متری از سطح دریای آزاد، در مرکز کشور هند واقع و فقط از شمال به کوهستان ویندیا محدود شده است. در این شهر دو دریاچه بزرگ و زیبا قرار دارد که به دریاچه های بوج وتلند معروفند که مناظر زیبا و محیطی دلپذیر را برای این شهر فراهم کرده است. طبق آمار سال ۱۳۸۰ ( ۲۰۰۱ ) ، جمعیت بوپال بالغ بر ۱٬۴۸۲٬۷۱۸ نفر بوده است. [ ۳]
بوپال با آب و هوایی معتدل در گرمترین روزهای تابستان حداکثر به ۴۰ تا ۴۲ درجه و حداقل به ۲۴ تا ۲۷ درجه سانتی گراد می رسد. در زمستان معمولاً هوا از ۸ درجه سانتی گراد سردتر نمی شود. فصل باران های موسمی یا مانسون از اواسط ژوئن شروع شده و تا اواخر سپتامبر یا اوایل اکتبر ادامه دارد. [ ۳]
شهر بوپال درگذشته مرکز منطقه «نواب نشین» بوپال بود[ ۴] و از مناطق بسیار مهم حکومتی مسلمانان در شبه قاره به شمار می آمد.
گفته می شود پیدایش این شهر به دوران پادشاهی بوجا از سلسله پارمارا ( ۱۰۰۰–۱۰۵۵ میلادی ) مربوط می شود. [ ۴] با این وجود آنچه مسلم است بنیان گذاری شهر بوپال توسط یک نظامیِ ماجراجوی افغان به نام «دوست محمدخان» ( با دوست محمدخان اولین امیر افغانستان از خاندان بارکزی اشتباه نشود ) گذاشته شد. او از اهالی تیراه ( در منطقهٔ ایل نشین اورکزی در پاکستان کنونی ) بود که به ایل میرزائی خیل از پَتانهای آفریدی تعلق داشت. او در ۱۱۲۰، در ۳۴ سالگی، به دنبال شغلی به دهلی رفت و به سبب خدمات نظامیش، اجارهٔ بیراسیه پرگنه را از بهادر شاه اول، فرمانروای دهلی، دریافت کرد. بزودی حکومت خود را بر ناحیه وسیعی گسترش داد و شهر بوپال را با ارگ آن، موسوم به فتحگره، بنیاد نهاد. با استفاده از ضعف حکومت مرکزی امپراتوری گورکانیان هند، از ایشان گسست و عنوان «نوّاب» بر خود نهاد.
عکس بهوپالعکس بهوپالعکس بهوپالعکس بهوپالعکس بهوپالعکس بهوپال
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

بهوپال (Bhopal)
شهر صنعتی و مرکز مدهیا پرادش، در مرکز هند، به فاصلۀ ۵۲۵کیلومتری جنوب غربی الله آباد. ۱,۰۶۴,۰۰۰ نفر جمعیت دارد(۱۹۹۱). پارچه، مواد شیمیایی، و کالاهای برقی تولید می کند. در نزدیکی آن، غارهای بیم بتکا قرار دارند که در ۱۹۷۳ کشف شدند و دارای بزرگ ترین مجموعه نقاشی های پیش از تاریخ، متعلق به حدود ۱۰هزار سال پیش، است.

پیشنهاد کاربران

بپرس