بهشت طالبان عمل صالح

[ویکی فقه] بهشت طالبان عمل صالح (قرآن). آنان که کارهای شایسته و عمل صالح انجام می دهند که مورد رضایت خداوند است، وعده بهشت را از پروردگار می گیرند.
از سوی خداوند بشارت بهشت به طالبان عمل صالح داده شده است.•... وان اعمل صــلحا ترضـه واصلح لی فی ذریتی انی تبت الیک وانی من المسلمین• اولـئک الذین نتقبل عنهم احسن ما عملوا ونتجاوز عن سیـاتهم فی اصحـب الجنة وعد الصدق الذی کانوا یوعدون (و انسان را (نسبت) به پدر و مادرش به احسان سفارش کردیم مادرش با تحمل رنج به او باردار شد و با تحمل رنج او را به دنیا آورد و باربرداشتن و از شیرگرفتن او سی ماه است تا آنگاه که به رشد کامل خود برسد و به چهل سال برسد می گوید پروردگارا بر دلم بیفکن تا نعمتی را که به من و به پدر و مادرم ارزانی داشته ای سپاس گویم و کار شایسته ای انجام دهم که آن را خوش داری و فرزندانم را برایم شایسته گردان در حقیقت من به درگاه تو توبه آوردم و من از فرمان پذیرانم •اینانند کسانی که بهترین آنچه را انجام داده اند از ایشان خواهیم پذیرفت و از بدیهایشان درخواهیم گذشت در (زمره) بهشتیانند (همان) وعده راستی که بدانان وعده داده می شده است.) تفسیر نمونه می گوید: «در دومین تقاضا عرضه می دارد: «خداوندا! به من توفیق ده تا عمل صالح به جا آورم، عملی که تو از آن خشنود باشی» «و ان اعمل صالحا ترضاه».و بالاخره، در سومین تقاضایش عرض می کند: «خداوندا! صلاح و درستکاری را در فرزندان و دودمان من، تداوم بخش» «و اصلح لی فی ذریتی».تعبیر به «لی» (برای من)، ضمنا اشاره به این است که صلاح و نیکی فرزندان من چنان باشد، که نتائجش عائد من نیز بشود.و تعبیر «فی ذریتی» (در فرزندان من) به طور مطلق، اشاره به تداوم صلاح و نیکوکاری در تمام دودمان او است.جالب این که در دعای اول، پدر و مادر را شریک می کند، و در دعای سوم، فرزندان را، ولی در دعای دوم، برای خود دعا می کند، و این گونه است انسان صالح، که اگر با یک چشم به خویشتن می نگرد، با چشم دیگر به افرادی که بر او حق دارند، نگاه می کند.و در پایان آیه ، دو مطلب را اعلام می دارد، که هر کدام بیانگر یک برنامه عملی مؤثر است، می گوید: «پروردگارا! من در این سن و سال به سوی تو بازمی گردم و توبه می کنم» «انی تبت الیک».به مرحله ای رسیده ام که باید خطوط زندگی من تعیین گردد، و تا به آخر عمر همچنان ادامه یابد، آری، من به مرز چهل سالگی رسیده ام و برای بنده ای چون من چقدر زشت و نازیباست که به سوی تو نیایم، و خودم را از گناهان با آب توبه نشویم. دیگر این که: می گوید: «من از مسلمین هستم» «و انی من المسلمین».در حقیقت ، این دو جمله پشتوانه ای است برای آن دعاهای سه گانه، و مفهومش این است: چون من توبه کرده ام، و تسلیم مطلق در برابر فرمان توام، تو نیز بزرگواری کن، و مرا مشمول آن نعمت ها بفرما.»
بهترین عمل
« کلمه ((نتقبل)) متکلم مع الغیر از مضارع باب تفعل است، و تقبل همان معنای قبول را دارد، اما از آن بلیغ تر است. و مراد از ((احسن ما عملوا)) اطاعتهای واجب و مستحب است، چون این طاعات است که پذیرفته می شود، اما مباحات هر چند هم دارای حسن باشد تقبل نمی پذیرد - صاحب مجمع البیان چنین گفته، و تفسیر خوبی است. مؤ ید آن این است که تقبل بهترین عمل را در مقابل بخشودگی گناهان قرار داده، پس کانه گفته شده اعمال انسان دو جور است، یا طاعات است، یعنی واجبات و مستحبات، که بهترین اعمال او است که ما آن را قبول می کنیم، و یا گناهان است که از آن درمی گذریم، و اما آن اعمالی که طاعت و حسنه نیست نه مقبول است و نه غیر مقبول.و جمله ((فی اصحاب الجنه)) متعلق است به جمله ((نتجاوز)) و معنایش این است که : ما از گناهان آنان نیز در جمله کسانی که گناهانشان بخشوده می شود و اهل بهشت می شوند، درمی گذریم. در نتیجه جمله مزبور حال از ضمیر عنهم خواهد بود.((وعد الصدق الذی کانوا یوعدون))- یعنی خداوند با این کلام خود وعده شان می دهد وعده ای صدق که تاکنون به زبان انبیاء و رسل وعده داده می شدند. ممکن هم هست مراد این باشد که در قیامت با این تقبل و تجاوز آن وعده صدقی که در دنیا داده می شدند منجر می شود.»