بهروز ( شامل ) فرزند شیرعلی بیگ کنگرلی ( به ترکی آذربایجانی - Bəhruz ( Şamil ) Şirəlibəy oğlu Kəngərli ) در ۲۲ ژانویه سال ۱۸۹۲ به دنیا آمده است. وی یکی از اولین نمایندگان حرفه ای هنرهای تجسمی و بنیان گذار روال نقاشی واقعی در آذربایجان می باشد. [ ۱]
بهروز کنگرلی در ۲۲ ژانویهٔ سال ۱۸۹۲ به دنیا آمده است. پدر وی بر زبان های روسی و فارسی مسلط و با ادبیات و هنز مشرق زمین و اروپا آشنا بوده است. وی در دادگاه شهر مترجمی می کرد. بهروز کنگرلی از کتاب های مصوری که پدرش به خانه می آورد، بهره مند شده و علاقهٔ عمیقی نسبت به نقاشی نشان می داد. وی در عنفوان کودکی اش، تصویرها را نسخه برداری کرده و جهت افزایش دانشش زبان روسی را یادمی گرفت. بهروز کنگرلی از اینکه در سالهای کودکیش حس شنوایی خویش را از داست داده بود، خود را به دنیای تخیلیش سپرده، تمامی اوقاتش را به ترسیم تصویرها پرداخته است. وی گاهی جهت کسب دانش ها و ایده های جدید، مجلهٔ ملانصرالدین که پدرش مشترک آن بود، ورق می زد. با این روش، وی با آشنایی با کاریکاتورها و نسخه برداری از تصویرهای موجود در مجله اسرار نقاشی را یادمی گرفت. وی در سال ۱۹۱۰ وارد هنرستان نقاشی تفلیس شد. در آن هنرستان نقاشی، مصوران گرجستانی «گیگو گاباشویلی»، «الکساندر مرولویشلی»، از جمله مجسمه ساز گرجی «یاکوف نیکولادزه» و «اسکار شرملینگ» که با مجلهٔ ملا نصر الدین همکاری می کرد، معلمام وی بودند. [ ۲] هنگامی که، ور در هنرستان یادشده تحصیل می گرفت، تصویرهای «شمرلیگ» و همتای خود «لادو گودیاشویلی» را ترسیم نمود. مجلات طنزآمیز مختلفی، به ویژه مجله ملا نصرالدین باکو که، در دوران قبل از انقلاب در روسیه به انتشار می یافتند، آثار هنری کنگرلی را در کنار کاریکاتورهای «شرملینگ» و نقاشی های «عظیم عظیم زاده»، طنزپرداز معروف آذربایجانی که الهام بخش وی بود، منتشر می کردند. پس از پشت سر گذاشتن ۵ سال تحصیل در آنجا، وی سال ۱۹۱۵ به نخجوان بازگشت. ژانر مناظر در خلاقیت او از جای ویژه ای برخوردار بود.
نقاشی های آبرنگ کنگرلی که ماهیت و شیوایی سرزمین مادری خود را جلوه می دهند، شامل «آبشار»، «آغری داغ»، «جاده ای در روستای یخشان»، «کوه ایلانلی زیر مهتاب»، «کلیسای روسی در نخجوان»، «قبل از طلوع خورشید» و «بهار» می شوند. آثار فرهنگی موجود در زادگاه کنگرلی همچون «مقبره مؤمنه خاتون»، «کوه اصحاب کهف»، «غار پیامبر نوح» در آثار وی مجسم شده اند. قطعات هنری «خواستگاری» و «مراسم عروسی»، از جمله آثار هنری طرح های لباس برای نمایشنامه های تئاتر نظیر «مردهای مرده» ( جلیل محمدقلی زاده ) ، «حاجی قارا» ( میرزا فتحعلی آخوندزاده ) ، «پر جادو» ( عبد الرحیم بیگ حقوردیف ) و غیره… از الگوهای متمایز هنری آن روزگار آذربایجان در نخجوان تلقی می شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبهروز کنگرلی در ۲۲ ژانویهٔ سال ۱۸۹۲ به دنیا آمده است. پدر وی بر زبان های روسی و فارسی مسلط و با ادبیات و هنز مشرق زمین و اروپا آشنا بوده است. وی در دادگاه شهر مترجمی می کرد. بهروز کنگرلی از کتاب های مصوری که پدرش به خانه می آورد، بهره مند شده و علاقهٔ عمیقی نسبت به نقاشی نشان می داد. وی در عنفوان کودکی اش، تصویرها را نسخه برداری کرده و جهت افزایش دانشش زبان روسی را یادمی گرفت. بهروز کنگرلی از اینکه در سالهای کودکیش حس شنوایی خویش را از داست داده بود، خود را به دنیای تخیلیش سپرده، تمامی اوقاتش را به ترسیم تصویرها پرداخته است. وی گاهی جهت کسب دانش ها و ایده های جدید، مجلهٔ ملانصرالدین که پدرش مشترک آن بود، ورق می زد. با این روش، وی با آشنایی با کاریکاتورها و نسخه برداری از تصویرهای موجود در مجله اسرار نقاشی را یادمی گرفت. وی در سال ۱۹۱۰ وارد هنرستان نقاشی تفلیس شد. در آن هنرستان نقاشی، مصوران گرجستانی «گیگو گاباشویلی»، «الکساندر مرولویشلی»، از جمله مجسمه ساز گرجی «یاکوف نیکولادزه» و «اسکار شرملینگ» که با مجلهٔ ملا نصر الدین همکاری می کرد، معلمام وی بودند. [ ۲] هنگامی که، ور در هنرستان یادشده تحصیل می گرفت، تصویرهای «شمرلیگ» و همتای خود «لادو گودیاشویلی» را ترسیم نمود. مجلات طنزآمیز مختلفی، به ویژه مجله ملا نصرالدین باکو که، در دوران قبل از انقلاب در روسیه به انتشار می یافتند، آثار هنری کنگرلی را در کنار کاریکاتورهای «شرملینگ» و نقاشی های «عظیم عظیم زاده»، طنزپرداز معروف آذربایجانی که الهام بخش وی بود، منتشر می کردند. پس از پشت سر گذاشتن ۵ سال تحصیل در آنجا، وی سال ۱۹۱۵ به نخجوان بازگشت. ژانر مناظر در خلاقیت او از جای ویژه ای برخوردار بود.
نقاشی های آبرنگ کنگرلی که ماهیت و شیوایی سرزمین مادری خود را جلوه می دهند، شامل «آبشار»، «آغری داغ»، «جاده ای در روستای یخشان»، «کوه ایلانلی زیر مهتاب»، «کلیسای روسی در نخجوان»، «قبل از طلوع خورشید» و «بهار» می شوند. آثار فرهنگی موجود در زادگاه کنگرلی همچون «مقبره مؤمنه خاتون»، «کوه اصحاب کهف»، «غار پیامبر نوح» در آثار وی مجسم شده اند. قطعات هنری «خواستگاری» و «مراسم عروسی»، از جمله آثار هنری طرح های لباس برای نمایشنامه های تئاتر نظیر «مردهای مرده» ( جلیل محمدقلی زاده ) ، «حاجی قارا» ( میرزا فتحعلی آخوندزاده ) ، «پر جادو» ( عبد الرحیم بیگ حقوردیف ) و غیره… از الگوهای متمایز هنری آن روزگار آذربایجان در نخجوان تلقی می شوند.
wiki: بهروز کنگرلی