بهرام پریش شهرضائی اصفهانی

[ویکی فقه] بهرام سیّاره متخلّص به «پریش» از شعرای معاصر در اصفهان می باشد.
بهرام سیّاره متخلّص به «پریش» فرزند قاسم متخلّص به «آشفته» بن هاشم متخلّص به «سیّاره» شهرضائی، از شعرای معاصر. در سال ۱۳۲۳ش در شهرضا متولّد شده و تحصیلات خود را در آنجا انجام داد. سپس مانند پدر به حرفه عکّاسی روی آورد.او به لهجه شهرضائی اشعار دلپذیری سروده که در شهرضا و اصفهان شهرت به سزایی کسب کرده اند و به صورت نوارهای صوتی (کاست) عرضه شده است دو مجموعه شعر از آثار او به نام های «دیوان پریش» و «پردیس پریش» به چاپ رسیده است.پریش، در بسیاری از مراسم فرهنگی، جشنواره ها و مجامع ادبی حضور یافته و به شعرخوانی پرداخته است. او از اعضای انجمن ادبی آشفته شهرضاست و اشعارش مشحون از معنویّت و متعهّد به مردم و مذهب و اخلاق است و مضامین نو و ابتکاری در آن فراوان به چشم می خورد.این اشعار از اوست:بر لب ما جهان ترانه نخواست ••••• هرچه من خواستم زمانه نخواستدست ما را کسی به ره نگرفت ••••• سر ما را کسی به شانه نخواستخواستم لب به خنده بگشایم ••••• چه کنم اشک بی بهانه نخواستبی نشان کس به خانه ای نرود ••••• غم ز من هیچگه نشانه نخواستعاشق خاک پای مجنونم ••••• که به صحرا نشست و خانه نخواستای خوش آن قو که در محیط «پریش» ••••• داد جان وز کس آشیانه نخواست• • •من ز ترکیب رنگهای بهار ••••• هنر آن یگانه را دیدمدست نقاش دسترس چو نبود ••••• لب گل را به عشق بوسیدم(مصاحبه غلامرضا نصرالهی با آقای بهرام پریش در تابستان ۱۳۸۷.)
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۸۵-۱۸۶.
...