بندار بن حسین شیرازی

[ویکی فقه] بُنداربن حسین شیرازی، از بزرگان صوفیه قرن چهارم بود.
در منابع نام کامل او را بُنداربن حسین بن محمدبن مهلَّب شیرازی، و کنیه اش را ابوالحسین آورده اند. وی متولّد شیراز و ساکن ارّجان بوده است. تاریخ تولدش مشخص نیست. به نوشته برخی منابع عالم به اصول قوم بوده و در علوم حقایق زبانی نیکو داشته است.

دیدار با شبلی
ابن عساکر وی را خادم ابوالحسن اشعری معرفی کرده و ماجرای دیدار وی را با شبلی (متوفی ۳۳۴) حکایت کرده است. به نوشته همو پدر بندار او را برای تجارت به بغداد فرستاد. گذر او به مجلس شبلی افتاد، کلام شبلی در او اثر کرد و به امر او همه اموال خود را در راه خدا بخشید. بندار شاگرد شبلی بود و شبلی به او ارج می نهاد. وی با جعفر حَذّا نیز صحبت داشته و او را برتر از شبلی دانسته است. ابن خفیف شاگرد وی بوده است.

وفات
بندار در ۳۵۳ در ارجان وفات یافت و شیخ ابوزُرعه طبری وی را غسل داد.

انواع سماع
...