بلوغ در فقه

[ویکی فقه] بلوغ، مبحثی در فقه می باشد.و در مورد علائم و نشانه های آن اقوالی بین فقهای امامیه و اهل سنت مطرح شده است.
در لغت به معانی وصول به چیزی، رسیدن به مراد، رسیدن یا نزدیک شدن به پایان مقصد ( مکان ، زمان یا امری دیگر)، کامل شدن و پختن میوه و رسیدن کودک به سنّ رشد به کار رفته است. در اصطلاح عام، بلوغ آغاز مرحله ای طبیعی در زندگی کودک است که در آن، با پیدایی و شکوفایی غریزه جنسی و پدید آمدن برخی دگرگونی های جسمی و روانی و رشد عقلی و ادراکی، به مرتبه مردان و زنان نایل می شود.

اهمیت
اهمیت بلوغ در فقه و حقوق اسلامی به آن است که نقطه آغاز شمول تکالیف و بسیاری از حقوق و احکام شرعی نسبت به هر فرد مسلمان شمرده می شود، و ازاین رو سن بلوغ را سن تکلیف نیز می نامند. از آن جا که در منابع فقهی تعریفی خاص از بلوغ ارائه نشده، شاید بتوان گفت که مراد از بلوغ در اصطلاح فقها همان بلوغ طبیعی است با اینهمه، چون از میان امارات و نشانه های بلوغ طبیعی تنها برخی از آن ها در فقه پذیرفته و سن بلوغ نیز در فقه اسلامی معین شده است، بلوغ و بالغ در فقه اسلامی به اصطلاحی خاص تبدیل شده که با مفهوم لغوی و عرفی آن انطباق کامل ندارد هر چند امارات و نشانه های بلوغ شرعی همان نشانه های بلوغ طبیعی است

دیدگاه قرآن
در قرآن درباره بلوغ سه تعبیر به کار رفته است: بلوغ نکاح ، بلوغ حُلُم و بلوغ اَشُدّ. بیشتر مفسران، مراد از بلوغ نکاح را رسیدن کودک به سنی می دانند که در آن توانایی ازدواج پیدا می شود، اما برخی مراد از آن را احتلام دانسته اند. همچنین مفهوم «بلوغ حُلم»، به اتفاق مفسران، رسیدن به اوان بلوغ جنسی است. در این میان، توضیح راغب مبنی بر این که زمان بلوغ از آنرو بلوغ حُلم نامیده شده که انسان بالغ شایستگی و توانایی حِلم، به معنای نگاهداری نفس از خشم، را دارد در خور ذکر است. بیشتر مفسران مراد از بلوغ اَشُدّ را رسیدن به سنی دانسته اند که در آن قوای جسمی و عقلی به رشد و شکوفایی می رسد، ولی در این باره سنین مختلفی (از ۱۸ تا ۶۲ سال) ذکر کرده اند در احادیث، هرسه تعبیر به احتلام معنا شده است. همچنین در احادیث ، علایم بلوغ از جمله سن بلوغ و نیز آثار و احکام بلوغ و حقوق و تکالیف شخص بالغ بتفصیل مطرح شده است.

علائم
...