[ویکی فقه] بغض مسیحیان (قرآن). به دلیل آنکه مسیحیان اندرزها و تذکرهای خداوند را به فراموشی سپردند گرفتار بغض و کینه دایمی شدند.
کینه دایمی مسیحیان با یکدیگر تا روز قیامت :«و من الذین قالوا انا نصـری... فاغرینا بینهم العداوة والبغضآء الی یوم القیـمة...» «و از کسانی که گفتند ما نصرانی هستیم... و ما (هم) تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم...»
علت بغض همیشگی مسیحیان
ایجاد بغض همیشگی میان مسیحیان از سوی خداوند ،کیفر نقض پیمان و فراموشی تذکارهای الهی:«و من الذین قالوا انا نصـری اخذنا میثـقهم فنسوا حظا مما ذکروا به فاغرینا بینهم العداوة والبغضآء الی یوم القیـمة...» «و از کسانی که گفتند ما نصرانی هستیم از ایشان (نیز) پیمان گرفتیم و (لی) بخشی از آنچه را بدان اندرز داده شده بودند فراموش کردند و ما (هم) تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم...» عیسی بن مریم علیه السّلام پیغمبر رحمت بود و مردم را به صلح و صفا می خواند، و تشویقشان می کرد به اینکه نسبت به آخرت اشراف و توجه کامل داشته و از لذائذ دنیا و زخارف دلفریب آن اعراض کنند و نهیشان می کرد از اینکه بر سر دنیا این کالای پست" و غرض ادنی" تکالب کنند، یعنی مانند درندگان بر سر یک شکار پنجه به روی هم بکشند... لیکن پیروانش عکس العمل بر خلاف، از خود نشان داده و مواعظ و تذکرات آن جناب را از یاد بردند و چون چنین کردند خدای عزّوجلّ به جای سلم و صفا کینه و دشمنی را در دلهاشان ثابت کرد، و به جای برادری و دوستی که عیسی علیه السّلام آنان را به آن می خواند، دشمنی و کینه توزی را در دلهاشان مستقر نمود و در باره آنان فرمود: " فنسوا حظا مما ذکروا به فاغرینا بینهم العداوة و البغضاء الی یوم القیامة. و این عداوت و بغضا که خدای تعالی نام برده جزء ملکات راسخه امت های مسیحی شده و در دل آنها ثابت و پایدار گردیده است، هم چنان که آتش آخرت هم سرنوشت حتمی آنها است و از آن مفری ندارند، هر چه بخواهند از غمی از غم های آن رها شوند دوباره به آن اندوه برگردانده می شوند و به ایشان گفته می شود بچشید عذاب حریق و سوزنده را.
بغض و کینه میان یهود و مسیحیان
شکستن پیمان الهی و فراموشی تذکارهای خداوند، زمینه کینه میان یهود و نصارا :«و من الذین قالوا انا نصـری اخذنا میثـقهم فنسوا حظا مما ذکروا به فاغرینا بینهم العداوة والبغضآء الی یوم القیـمة وسوف ینبئهم الله بما کانوا یصنعون.» «و از کسانی که گفتند ما نصرانی هستیم از ایشان (نیز) پیمان گرفتیم و (لی) بخشی از آنچه را بدان اندرز داده شده بودند فراموش کردند و ما (هم) تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم و به زودی خدا آنان را از آنچه می کرده اند (و می ساخته اند] خبر می دهد.» (یک احتمال این است که مقصود از «بینهم» یهود و نصارا باشند.) آنها نیز با خدا پیمان بسته بودند که از حقیقت توحید منحرف نشوند و دستورات الهی را بدست فراموشی نسپارند و نشانه های آخرین پیامبر را کتمان نکنند، ولی آنها نیز به همان سرنوشت یهود گرفتار شدند، با این تفاوت که قرآن در مورد یهود می گوید: تنها عده کمی از آنان پاک و حق شناس بودند ولی در باره نصاری می گوید: جمعی از آنان منحرف شدند، از این تعبیر روشن می شود که منحرفان یهود بیشتر از منحرفان نصاری بوده اند. سپس قرآن نتیجه اعمال مسیحیان را چنین شرح می دهد که به جرم اعمالشان تا دامنه قیامت در میان آنها عداوت و دشمنی افکندیم.(فاغرینا بینهم العداوة و البغضاء الی یوم القیامة). و مجازات دیگر آنها که در آخرین جمله آیه به آن اشاره شده این است که" در آینده خداوند نتائج اعمال آنها را به آنها خبر خواهد داد و عملا با چشم خود خواهند دید". (و سوف ینبئهم الله بما کانوا یصنعون).
کینه دایمی مسیحیان با یکدیگر تا روز قیامت :«و من الذین قالوا انا نصـری... فاغرینا بینهم العداوة والبغضآء الی یوم القیـمة...» «و از کسانی که گفتند ما نصرانی هستیم... و ما (هم) تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم...»
علت بغض همیشگی مسیحیان
ایجاد بغض همیشگی میان مسیحیان از سوی خداوند ،کیفر نقض پیمان و فراموشی تذکارهای الهی:«و من الذین قالوا انا نصـری اخذنا میثـقهم فنسوا حظا مما ذکروا به فاغرینا بینهم العداوة والبغضآء الی یوم القیـمة...» «و از کسانی که گفتند ما نصرانی هستیم از ایشان (نیز) پیمان گرفتیم و (لی) بخشی از آنچه را بدان اندرز داده شده بودند فراموش کردند و ما (هم) تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم...» عیسی بن مریم علیه السّلام پیغمبر رحمت بود و مردم را به صلح و صفا می خواند، و تشویقشان می کرد به اینکه نسبت به آخرت اشراف و توجه کامل داشته و از لذائذ دنیا و زخارف دلفریب آن اعراض کنند و نهیشان می کرد از اینکه بر سر دنیا این کالای پست" و غرض ادنی" تکالب کنند، یعنی مانند درندگان بر سر یک شکار پنجه به روی هم بکشند... لیکن پیروانش عکس العمل بر خلاف، از خود نشان داده و مواعظ و تذکرات آن جناب را از یاد بردند و چون چنین کردند خدای عزّوجلّ به جای سلم و صفا کینه و دشمنی را در دلهاشان ثابت کرد، و به جای برادری و دوستی که عیسی علیه السّلام آنان را به آن می خواند، دشمنی و کینه توزی را در دلهاشان مستقر نمود و در باره آنان فرمود: " فنسوا حظا مما ذکروا به فاغرینا بینهم العداوة و البغضاء الی یوم القیامة. و این عداوت و بغضا که خدای تعالی نام برده جزء ملکات راسخه امت های مسیحی شده و در دل آنها ثابت و پایدار گردیده است، هم چنان که آتش آخرت هم سرنوشت حتمی آنها است و از آن مفری ندارند، هر چه بخواهند از غمی از غم های آن رها شوند دوباره به آن اندوه برگردانده می شوند و به ایشان گفته می شود بچشید عذاب حریق و سوزنده را.
بغض و کینه میان یهود و مسیحیان
شکستن پیمان الهی و فراموشی تذکارهای خداوند، زمینه کینه میان یهود و نصارا :«و من الذین قالوا انا نصـری اخذنا میثـقهم فنسوا حظا مما ذکروا به فاغرینا بینهم العداوة والبغضآء الی یوم القیـمة وسوف ینبئهم الله بما کانوا یصنعون.» «و از کسانی که گفتند ما نصرانی هستیم از ایشان (نیز) پیمان گرفتیم و (لی) بخشی از آنچه را بدان اندرز داده شده بودند فراموش کردند و ما (هم) تا روز قیامت میانشان دشمنی و کینه افکندیم و به زودی خدا آنان را از آنچه می کرده اند (و می ساخته اند] خبر می دهد.» (یک احتمال این است که مقصود از «بینهم» یهود و نصارا باشند.) آنها نیز با خدا پیمان بسته بودند که از حقیقت توحید منحرف نشوند و دستورات الهی را بدست فراموشی نسپارند و نشانه های آخرین پیامبر را کتمان نکنند، ولی آنها نیز به همان سرنوشت یهود گرفتار شدند، با این تفاوت که قرآن در مورد یهود می گوید: تنها عده کمی از آنان پاک و حق شناس بودند ولی در باره نصاری می گوید: جمعی از آنان منحرف شدند، از این تعبیر روشن می شود که منحرفان یهود بیشتر از منحرفان نصاری بوده اند. سپس قرآن نتیجه اعمال مسیحیان را چنین شرح می دهد که به جرم اعمالشان تا دامنه قیامت در میان آنها عداوت و دشمنی افکندیم.(فاغرینا بینهم العداوة و البغضاء الی یوم القیامة). و مجازات دیگر آنها که در آخرین جمله آیه به آن اشاره شده این است که" در آینده خداوند نتائج اعمال آنها را به آنها خبر خواهد داد و عملا با چشم خود خواهند دید". (و سوف ینبئهم الله بما کانوا یصنعون).
wikifeqh: بغض_مسیحیان_(قرآن)