بشنداس

بِشَنْداس با نام اصلی ویشنوداس، نقاش نامور هندو و یکی از ماهرترین صورتگران مکتب مغولی هند در نیمه نخست قرن یازدهم بود. او نقاشی را از دربار اکبرشاه پادشاه گورکانی هند آغاز کرد و در زمان سلطنت جهانگیرشاه چهارمین پادشاه سلسله گورکانیان هند، به دستور وی به همراه هیاتی تحت سرپرستی خان عالم سفیر هندوستان، به ایران اعزام شد تا از شاه عباس کبیر و بزرگان دربار او تصاویری تهیه کند. تصاویر بشنداس از شاه عباس، خانواده و دربارش رضایت جهانگیر را جلب کرد و یک فیل و هدایای دیگر به وی پاداش داد و در خاطراتش به این سفر بشنداس و شبیه هایی که او از شاه و ارکان دولت او کشیده بود اشاره کرد. بهترین تصاویر برجای مانده از شاه عباس، همان هایی است که بشنداس صورتگری کرده است. [ ۱] [ ۲] جهانگیر شاه که از حاصل کار بشنداس رضایت داشت، پس از بازگشتش، یک فیل به او هدیه کرد و بی رقیب بودن او درکشیدن پرتره را ستود. [ ۳]
او استاد پرتره بود. سبک بیشانداس از بازتولید دقیق کوچک ترین ظرافت های ظاهری در کار او متمایز می شود؛ به تصویر کشیدن واقع گرایانهٔ شخصیت ها تا با ژست ها و ویژگی های دقیق صورت. او در این مورد با نقاشان پرتره پیش از خود، که ویژگی های صورت را بیشتر به صورت شماتیک بازتولید می کردند متفاوت است. او اغلب پرتره های افرادی را که می کشد، به صورت گروهی جمع آوری می کند، که این ویژگی در آثار بعدی او به میزان فزاینده ای قابل تشخیص است. مینیاتور «تولد یک شاهزاده» ( ۱۶۲۰ ) تصویری از زندگی نامه جهانگیرنامهٔ جهانگیر است. [ ۴]