بشار شعیری

[ویکی فقه] بَشّار شَعیری، ابواسماعیل، از غالیان شیعی قرن دوم است، از زندگانی و تاریخ وفات او اطلاع درستی در دست نیست.
بَشّار شَعیری در کوفه می زیست و از راه فروش جو امرار معاش می کرد، لقبش بر گرفته از شغل اوست.شعیری می تواند منسوب به محلة «باب الشعیر» بغداد نیز باشد. در برخی منابع او را اشعری خوانده اند، اما در بیشتر منابع شعیری ذکر شده است ، و به احتمالی اشعری فردی است غیر از شعیری.
لعن بَشّار شَعیری توسط امام صادق(ع)
به گفته کشی امام صادق علیه السلام بشار را لعن کرد، او را کافر و مشرک و شیطان خواند و از وی بیزاری جست، زیرا بشار قائل به آرای مذاهب باطل بود.همچنین طبق روایت دیگری، امام صادق علیه السلام بشار را به همراه مُغیرة بن سعید، بزیع، سرّی، ابوخطّاب، معمّر، حمزة بربری و صائدنهدی لعن کرده و ایشان را دروغ گو و سست اندیشه شمرده است.
عقاید بَشّار شَعیری
بنابر قول حُصَین بن حمدان خَصیبی، رهبر علویان نُصَیریه، بشار راویِ مفضّل بن عمر جعفی، از پیروان خطّابیه، است. در د. اسلام چاپ دوم، ذیل ماده، گفته می شود که به فحوای متنی متعلق به نصیریه، امام صادق علیه السلام برای بشار معانی باطنی بسمله را توضیح داده است.بشار در اباحی گری، تعطیل و اعتقاد به تناسخ با خطّابیه هم عقیده بود.
← در مورد الوهیت
...

[ویکی شیعه] ابو اسماعیل بَشّارِ شَعیری ، (درگذشت حدود ۱۸۰ق /۷۹۶م )، از غالیان شیعه بود. بشار در زمان امام جعفر صادق (ع) می زیست و در کوفه اقامت داشت . منابع متعددی از طرد و لعن بشار توسط امام صادق (ع ) گزارش داده اند که امام (ع ) صریحاً او را کافر، مشرک، فاسق و ابلیس خوانده است .
اطلاع کامل و دقیقی از تاریخ زندگی ، نحوه تحصیل و اعتقادات وی در اختیار نیست . او از فروش شعیر (جو) روزگار می گذراند و از این رو به «شعیری » شهرت یافت ؛ اگرچه برخی منابع از احتمال انتساب وی به محله «باب الشعیر» در بغداد نیز سخن گفته اند.
گاه از وی با عنوان «اشعری » نام برده اند. درباره این نام گذاری از دو احتمال یاد شده است : نخست آنکه اشعری فردی است ناشناخته و متفاوت با شعیری ؛ دیگر آنکه تبدیل «الشعیری » به «اشعری » ناشی از تصحیف بوده است .