بسپارش رادیکال

دانشنامه عمومی

بسپارش رادیکال آزاد ( به انگلیسی: free - radical polymerization ) ، روشی برای پلیمریزاسیون است که در آن پلیمر با افزودن متوالی بلوک های ساختاری رادیکال آزاد ( واحدهای تکرارشونده ) تشکیل می شود. رادیکال های آزاد می توانند با مکانیسم های مختلفی تشکیل شوند که معمولاً شامل مولکول های آغازگر جداگانه ای هستند. در شروع تولید، رادیکال آزاد آغازگر، واحدهای مونومر ( غیر رادیکال ) را تولید می کند و در نتیجه زنجیره پلیمری را رشد می دهد.
پلیمریزاسیون رادیکال آزاد یک مسیر سنتز کلیدی برای به دست آوردن طیف گسترده ای از پلیمرها و کامپوزیت های مواد مختلف است. فعل و انفعالات شیمیایی رادیکال آزاد ماهیت نسبتا غیر اختصاصی ای دارند، که آن را به یکی از متنوع ترین شکل های پلیمریزاسیون در دسترس تبدیل می کند و امکان واکنش های آسان در انتهای زنجیره های رادیکال آزاد پلیمری و سایر مواد شیمیایی را فراهم می کند. در سال 2001، 40 میلیارد پوند از 110 میلیارد پوند پلیمرهای تولید شده در ایالات متحده توسط پلیمریزاسیون رادیکال آزاد تولید شد. [ ۱]
پلیمریزاسیون زنجیره ای که در آن حامل های زنجیر - جنبشی رادیکال هستند.
نکته: معمولاً انتهای زنجیره در حال رشد دارای یک الکترون جفت نشده است. [ ۲]
"آغاز" اولین مرحله از فرآیند پلیمریزاسیون است. در حین مرحله «آغاز»، یک مرکز فعال ایجاد می شود که از آن یک زنجیره پلیمری تولید می شود. همه مونومرها به همه انواع آغازگرها حساس نیستند. «آغاز» رادیکال روی پیوند دوگانه کربن - کربن مونومرهای وینیل و پیوند دوگانه کربن - اکسیژن در آلدئیدها و کتون ها بهترین عملکرد را دارند. [ ۱] «آغاز» دو مرحله دارد. در مرحله ی اول یک یا دو رادیکال از مولکول های آغازگر ایجاد می شود. در مرحله ی دوم، رادیکال ها از مولکول های آغازگر به واحدهای مونومر موجود منتقل می شوند. چندین انتخاب برای این آغازگر در دسترس است.
آغازگر حرارت داده می شود تا زمانی که یک پیوند به صورت همولیتیک جدا شود و دو رادیکال تولید کند ( شکل 1 ) . این روش اغلب با پراکسیدهای آلی یا ترکیبات آزو استفاده می شود. [ ۳]
تشعشعات یک پیوند را به صورت همولیتیک می شکند و دو رادیکال تولید می کند ( شکل 2 ) . این روش اغلب برای یدیدهای فلزی، آلکیل های فلزی و ترکیبات آزو استفاده می شود. [ ۳]
هنگامی که رادیکال در پایین ترین حالت سه گانه برانگیختگی خود قرار دارد، آغازگر نوری می تواند با جداسازی دو مولکولی H همراه باشد. [ ۴] یک سیستم آغازگر نوری قابل قبول باید شرایط زیر را برآورده کند:[ ۴]
عکس بسپارش رادیکالعکس بسپارش رادیکالعکس بسپارش رادیکالعکس بسپارش رادیکالعکس بسپارش رادیکالعکس بسپارش رادیکال
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران