لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
گویش مازنی
واژه نامه بختیاریکا
دانشنامه عمومی
بزکوهی ( به انگلیسی: Ibex ) به هر یک از چندین گونه بز کوهی ( سردهٔ Capra ) گفته می شود که با شاخ های خمیده بزرگ نر، که به صورت عرضی در جلو قرار دارند، مشخص می شود. بز در اوراسیا، شمال آفریقا و شرق آفریقا یافت می شود. نام Ibex از واژۀ لاتین گرفته شده است که از ایبریایی یا آکیتانی وام گرفته شده است، شبیه به واژهٔ قدیمی اسپانیایی bezerro به معنای «گاو نر» و در اسپانیایی مدرن به شکل becerro به معنی «سالانه» است. بلندی آن از ۲۷ تا ۴۳ اینچ ( ۰٫۶۹ تا ۱٫۰۹ متر ) و با وزن ۲۰۰ تا ۲۷۰ پوند ( ۹۱ تا ۱۲۲ کیلوگرم ) ، بز می تواند ۲۰ سال عمر کند. دو نوع بز نزدیک به این گروه از جانوران که در طبیعت یافت می شوند معمولاً بز نامیده نمی شوند: مارخور و بز اهلی.
wiki: بز کوهی
بز کوهی (رنگ). بز کوهی آلپی، یک نژاد بومی بز اهلی سوئیس است. این گونه در سراسر سوئیس و در بخش هایی از شمال ایتالیا و اتریش پراکندگی دارد و به کشورهای دیگر از جمله فرانسه صادر شده است. دو سویه، یک نوع شاخدار گریسونس یا گراوبوندن در بخش شرقی این کشور، و یک نوع بی شاخ از بزریک سابق از Oberhasli و ناحیه برینز و دریاچه برینز در مرکز سوئیس مرکزی وجود دارد. در برخی کشورها، گونه بی شاخ ممکن است یک نژاد جداگانه از بز Oberhasli در نظر گرفته شود. کتاب گله سوئیسی در سال ۱۹۳۰ تأسیس شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: بز کوهی (رنگ)
دانشنامه آزاد فارسی
بُز کوهی (ibex)
بُز کوهی
بُز کوهی
بُز کوهی
بُز کوهی
بُز کوهی
بُز کوهی
هر یک از انواع متنوع بزهای وحشی. در نواحی کوهستانی اروپا، شمال شرقی افریقا و آسیای مرکزی یافت می شوند. این جانوران تا ارتفاع ۱۰۰ سانتی متر رشد می کنند و دارای پوششی قهوه ای یا خاکستری رنگ و شاخهایی بزرگ اند. گیاه خوارند و در گروه هایی کوچک زندگی می کنند. در ایران بزکوهی، که آن را پازن یا گل و بز نیز می نامند، یافت می شود. زیستگاه این جانور کوه های سنگی و صخره ای است و تقریباً در همۀ کوهستان های ایران یافت می شود. کل و بز Capra hircus (aegagrus) و کل و بز ایران Capra aegagrus aegagrus در معرض خطر انقراض اند.
بُز کوهی
بُز کوهی
بُز کوهی
بُز کوهی
بُز کوهی
بُز کوهی
هر یک از انواع متنوع بزهای وحشی. در نواحی کوهستانی اروپا، شمال شرقی افریقا و آسیای مرکزی یافت می شوند. این جانوران تا ارتفاع ۱۰۰ سانتی متر رشد می کنند و دارای پوششی قهوه ای یا خاکستری رنگ و شاخهایی بزرگ اند. گیاه خوارند و در گروه هایی کوچک زندگی می کنند. در ایران بزکوهی، که آن را پازن یا گل و بز نیز می نامند، یافت می شود. زیستگاه این جانور کوه های سنگی و صخره ای است و تقریباً در همۀ کوهستان های ایران یافت می شود. کل و بز Capra hircus (aegagrus) و کل و بز ایران Capra aegagrus aegagrus در معرض خطر انقراض اند.
wikijoo: بز_کوهی
مترادف ها
بز کوهی
بز کوهی، شوکا
بز کوهی، مرال
بز کوهی، اهوی کوهی، غزال
فارسی به عربی
ظبی
پیشنهاد کاربران
بز کوهی به صورت دسته های کوچک در کوهستان ها زندگی می کند.
در کوه های ایران از این حیوان بسیار دیده می شود. در کوهستان های آسیای کوچک و کوه های هیمالیا و هندوکش فراوان است و توسط شکارچیان شکار می شود. این حیوان در ایران بسیار پراکنده است و در تمام نقاط ایران پیدا می شود.
... [مشاهده متن کامل]
موهای بدن به طور کلی زبر و کوتاه هستند و در نرها در پایین چانه دسته ای از موهای بلند ریش مانند روئیده است. همچنین در پشت بدن در طول خط طولی تیره پشت از شانه تا حدود دم موها بلند شده و به صورت تیغه ای درآمده اند. دم کوتاه است و طول آن با موهای انتهایی کمی بیشتر از طول گوش است. پاها قوی و سم نسبتاً پهن است. ماده ها بدون ریش هستند و شاخ در آن ها کوتاه است و طول آن معمولاً کمتر از ۲۰ سانتیمتر است. نرها شاخ بلند و زیبایی دارند که مانند شمشیر خمیده به طرف عقب متمایل شده اند. قاعده شاخ ها در روی جمجمه خیلی بهم نزدیک شده اند ولی بقیه شاخ به تدریج از هم دور شده و در نوک کاملاً از هم فاصل بیشتری پیدا می کنند.
رنگ بدن در پایین گونه ها و پهلوهای گردن و پهلوهای بدن نخودی خاکستری که در روی ران ها و پاهای جلو تیره تر متمایل به قهوه ای می شود. ریش بلند و سیاه رنگ و یک خط قهوه ای تیره رنگ در خط میانی پشت در عقب سر از بین گوش ها تا نزدیک دم وجود دارد و همچنین نوار عرضی تیره ای به همین رنگ در روی شانه به طرف پهلوها و پایین سینه ادامه دارد. پوزه در بالای سوراخ های بینی خاکستری تیره و پیشانی قهوه ای روشن که در جلوی قاعده شاخ ها تیره می شود. جمجمه حجیم و از استخوان های ضخیم تشکیل شده و پهنای آن در ناحیه برجستگی های حدقه خیلی زیاد و پوزه برعکس دراز و باریک است. استخوان های بینی کوتاه است.
یونان، ترکیه، شبه جزیره عربستان، قفقاز، ایران، پاکستان، هند و افغانستان محل زندگی بزهای کوهی می باشد.
کل و بز در دنیا شامل ۹ گونه زیر است:
• بز کوهی اسپانیایی ( به انگلیسی: Spanish ibex ) : خود دارای چهار گونه است:۱ - C. p. pyrenaica 2 - C. p. lusitanica 3 - C. p. hispanica 4 - C. p. victoriae
• بز کوهی آلپ ( به انگلیسی: Alpine ibex ) : این گونه در ارتفاعات آلپ اروپا زندگی کرده و از بستگان نزدیک بز کوهی اسپانیائی و حبشه ای می باشد. این گونه در شیب های تند و اراضی خشن در ارتفاع ۲۰۰۰ تا۴۶۰۰ متری زیست می کند.
• بز کوهی نوبیا ( به انگلیسی: Nubian ibex ) : این گونه در اسرائیل، عربستان، اردن، مصر، یمن و سودان دیده می شود. بعضی ها این گونه را یکی از زیرگونه های بز کوهی آلپی معرفی کرده اند و بعضی آن را یک گونه مجزا می دانند. رنگ این گونه نسبت به سایر گونه ها روشن تر و زیر شکمش سفید است. احتمالاً برخی گونه های بز کوهی درایران از این گونه باشند.
• بز کوهی سیبری ( به انگلیسی: Siberian ibex ) : این گونه که بز معمولی نیز شهرت دارد در مرکز و شمال آسیا دیده می شود. بزکوهی سیبری از بزرگترین و سنگین ترین بزها بوده که جثه اش ۱۱۰ سانتی متر طول و۱۳۰ کیلوگرم وزن می رسد.
• بز کوهی والیا ( به انگلیسی: Wallia ibex ) : این گونه درمعرض انقراض بوده و تنها ۵۰۰ رأس از آن در ارتفاعات اتیوپی وجوددارد.
• بز قفقاز غربی ( به انگلیسی: West Caucasian tur ) : درنیمه غربی کوه های قفقاز دیده می شود. طول آن به ۱ متر و وزنش به ۶۵ کیلوگرم بالغ می شود. دارای رو تنهٔ خرمائی، زیر شکمی زرد و پاهایی تیره است.
• بز قفقاز شرقی ( به انگلیسی: East Caucasian tur ) : در ارتفاعات نیمه شرقی کوه های قفقاز دیده می شود. گونه ای بزرگ ولی بدنی باریک و پاهای کوتاهی دارند. در زمستان رو تنهٔ خرمائی تیره و در تابستان خرمائی روشن دارند. در نواحی از ارتفاع ۸۰۰ تا ۴۰۰۰ متر دیده می شوند.
• کل و بز ( به انگلیسی: Wild goat ) : این گونه از گسترده ترین گونه هاست که دراکثر مناطق کوهستانی ایران دیده می شود. پراکنش این گونه در آسیای صغیر، خاورمیانه، اروپا و آسیای میانه است.
• مارخور ( به انگلیسی: Markhor ) : این بز یکی از بزرگترین بزها است که در شمال شرقی افغانستان، شمال و مرکز پاکستان و قسمت هایی ازهند، جنوب تاجیکستان و ازبکستان دیده می شود. این گونه در معرض انقراض بوده و حیوان ملی پاکستان می باشد. شمار آن ها کم تر از ۲٬۵۰۰ رأس است.
در کوه های ایران از این حیوان بسیار دیده می شود. در کوهستان های آسیای کوچک و کوه های هیمالیا و هندوکش فراوان است و توسط شکارچیان شکار می شود. این حیوان در ایران بسیار پراکنده است و در تمام نقاط ایران پیدا می شود.
... [مشاهده متن کامل]
موهای بدن به طور کلی زبر و کوتاه هستند و در نرها در پایین چانه دسته ای از موهای بلند ریش مانند روئیده است. همچنین در پشت بدن در طول خط طولی تیره پشت از شانه تا حدود دم موها بلند شده و به صورت تیغه ای درآمده اند. دم کوتاه است و طول آن با موهای انتهایی کمی بیشتر از طول گوش است. پاها قوی و سم نسبتاً پهن است. ماده ها بدون ریش هستند و شاخ در آن ها کوتاه است و طول آن معمولاً کمتر از ۲۰ سانتیمتر است. نرها شاخ بلند و زیبایی دارند که مانند شمشیر خمیده به طرف عقب متمایل شده اند. قاعده شاخ ها در روی جمجمه خیلی بهم نزدیک شده اند ولی بقیه شاخ به تدریج از هم دور شده و در نوک کاملاً از هم فاصل بیشتری پیدا می کنند.
رنگ بدن در پایین گونه ها و پهلوهای گردن و پهلوهای بدن نخودی خاکستری که در روی ران ها و پاهای جلو تیره تر متمایل به قهوه ای می شود. ریش بلند و سیاه رنگ و یک خط قهوه ای تیره رنگ در خط میانی پشت در عقب سر از بین گوش ها تا نزدیک دم وجود دارد و همچنین نوار عرضی تیره ای به همین رنگ در روی شانه به طرف پهلوها و پایین سینه ادامه دارد. پوزه در بالای سوراخ های بینی خاکستری تیره و پیشانی قهوه ای روشن که در جلوی قاعده شاخ ها تیره می شود. جمجمه حجیم و از استخوان های ضخیم تشکیل شده و پهنای آن در ناحیه برجستگی های حدقه خیلی زیاد و پوزه برعکس دراز و باریک است. استخوان های بینی کوتاه است.
یونان، ترکیه، شبه جزیره عربستان، قفقاز، ایران، پاکستان، هند و افغانستان محل زندگی بزهای کوهی می باشد.
کل و بز در دنیا شامل ۹ گونه زیر است:
• بز کوهی اسپانیایی ( به انگلیسی: Spanish ibex ) : خود دارای چهار گونه است:۱ - C. p. pyrenaica 2 - C. p. lusitanica 3 - C. p. hispanica 4 - C. p. victoriae
• بز کوهی آلپ ( به انگلیسی: Alpine ibex ) : این گونه در ارتفاعات آلپ اروپا زندگی کرده و از بستگان نزدیک بز کوهی اسپانیائی و حبشه ای می باشد. این گونه در شیب های تند و اراضی خشن در ارتفاع ۲۰۰۰ تا۴۶۰۰ متری زیست می کند.
• بز کوهی نوبیا ( به انگلیسی: Nubian ibex ) : این گونه در اسرائیل، عربستان، اردن، مصر، یمن و سودان دیده می شود. بعضی ها این گونه را یکی از زیرگونه های بز کوهی آلپی معرفی کرده اند و بعضی آن را یک گونه مجزا می دانند. رنگ این گونه نسبت به سایر گونه ها روشن تر و زیر شکمش سفید است. احتمالاً برخی گونه های بز کوهی درایران از این گونه باشند.
• بز کوهی سیبری ( به انگلیسی: Siberian ibex ) : این گونه که بز معمولی نیز شهرت دارد در مرکز و شمال آسیا دیده می شود. بزکوهی سیبری از بزرگترین و سنگین ترین بزها بوده که جثه اش ۱۱۰ سانتی متر طول و۱۳۰ کیلوگرم وزن می رسد.
• بز کوهی والیا ( به انگلیسی: Wallia ibex ) : این گونه درمعرض انقراض بوده و تنها ۵۰۰ رأس از آن در ارتفاعات اتیوپی وجوددارد.
• بز قفقاز غربی ( به انگلیسی: West Caucasian tur ) : درنیمه غربی کوه های قفقاز دیده می شود. طول آن به ۱ متر و وزنش به ۶۵ کیلوگرم بالغ می شود. دارای رو تنهٔ خرمائی، زیر شکمی زرد و پاهایی تیره است.
• بز قفقاز شرقی ( به انگلیسی: East Caucasian tur ) : در ارتفاعات نیمه شرقی کوه های قفقاز دیده می شود. گونه ای بزرگ ولی بدنی باریک و پاهای کوتاهی دارند. در زمستان رو تنهٔ خرمائی تیره و در تابستان خرمائی روشن دارند. در نواحی از ارتفاع ۸۰۰ تا ۴۰۰۰ متر دیده می شوند.
• کل و بز ( به انگلیسی: Wild goat ) : این گونه از گسترده ترین گونه هاست که دراکثر مناطق کوهستانی ایران دیده می شود. پراکنش این گونه در آسیای صغیر، خاورمیانه، اروپا و آسیای میانه است.
• مارخور ( به انگلیسی: Markhor ) : این بز یکی از بزرگترین بزها است که در شمال شرقی افغانستان، شمال و مرکز پاکستان و قسمت هایی ازهند، جنوب تاجیکستان و ازبکستان دیده می شود. این گونه در معرض انقراض بوده و حیوان ملی پاکستان می باشد. شمار آن ها کم تر از ۲٬۵۰۰ رأس است.
من با دیدگاه کاربر " م" همسو هستم.
بزکوهی در کوهستان زندگی می کند نه در سوئد.
بزکوهی در کوهستان زندگی می کند نه در سوئد.
بزکوهی در کوهستان زندگی میکند
دین داری و عابرو داری
شکا ( shoka )
شکا
تکل
پازن
کل
کَل
تصویر بزکوهی نماد ملی ایرانیان باستان است و به معنی: آب خواهی ، زایندگی ، باروری و محافظت است.
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١١)