بریل طلایی

بریل طلایی ( به انگلیسی: Beryl dore ) با فرمول شیمیایی Be3Al2 ( SiO3 ) 6 از مجموعه کانی ها است. در هیدروفلوئوریک اسید محلول است. BeO:13. 96% و Al2O3:18. 97% و SiO2:۶۷٫۰۷٪ و ادخال هایOH, Cs, Li, Na , Mg, Mn, Fe, Ca, Cr برای اولین بار در روسیه کشف شد و از نظر شکل بلور: منشوری - به ندرت قرصی شکل، رنگ: بی رنگ - قرمز - سیاه - سیاه جواهری - سبز تیره - صورتی - آبی تیره، شفافیت: شفاف - نیمه کدر، شکستگی: صدفی - نامنظم، جلا: شیشه ای - صدفی، رخ: ناقص - مطابق با سطح، سیستم تبلور: هگزاگونال و در رده بندی سیلیکات است همچنین خاصیت مغناطیسی ندارد و منشأ تشکیل آن پگماتیتی - هیدروترمال - پنوماتولیتی - دگرگونی است.
همایند کانی شناسی ( پاراژنز ) آن سختی - چگالی - اشعه X - خواص نوری - واکنش های شیمیایی آپاتیت - تورمالین - توپاز - اورتوز - کوارتز - تورمالین - توپاز - کاسیتریت است ، از نظر ژیزمان بلوری - آگرگات دانه ای - فشرده - شعاعی کمیاب است و بیشتر در پگماتیت های برزیل، سری لانکا و نامبیا یافت می شود.