برنینگ من ( به انگلیسی: Burning Man ) ( به معنی مرد سوزان ) یک جشنواره سالانه است که به مدت یک هفته در بیابان بلک راک در ایالت نوادای آمریکا برگزار می شود. [ ۱]
این جشنواره روز دوشنبه پیش از تعطیلات روز کارگر آمریکا ( نخستین دوشنبه ماه سپتامبر ) ، برگزار می شود و در روز کارگر پایان می یابد. [ ۲] نام گذاری این جشن به نام «مرد سوزان» به این خاطر است که بنا به رسم، هر بار اختتامیه این جشنواره با سوزاندن یک مرد حصیری بزرگ یا سازه های مشابه با آن در شامگاه شنبه همراه است. مرد حصیری تندیسی بود که پیروان دروئیدی کلتی آن را به عنوان نماد باروری می دانستند.
جشنواره برنینگ من تا اندازه زیادی مستقل است و با پول های اهدایی داوطلبان برگزار می شود. جشنواره مرد سوزان زمانی آغاز شد که لری هاروی در سال ۱۹۸۶ با چند دوست خود در سان فرانسیسکو یک آدمک چوبی ۲٫۷ متری و یک سگ چوبی کوچک تر را آتش زد. او این اقدام خود را «یک اقدام خودجوش برای ابراز احساس شخصی» توصیف کرد. بعدها شمار شرکت کنندگان در برنامه های سالانه این گروه چندان افزایش یافت که محل برگزاری آن را به بیابان نوادا منتقل کردند.
محلی که جشنواره برنینگ من در آن برگزار می شود با نام بلک راک سیتی معروف است که چندین خیابان دارد و هر خیابان به موضوع خاصی اختصاص یافته است.
بسیاری از شرکت کنندگان، این جشن را «گونه ای تجربه جدید در زندگی اجتماعی و تجربه ای در ابراز فاش و آشکار عقاید و اتکای فوق العاده به خود» توصیف می کنند. شرکت کنندگان لباس هایی که خود می خواهند را می پوشند هرچند که عجیب باشد و رفتاری آزادانه از خود نشان می دهند.
تمرکز برنینگ من بر موضوع یا رویداد خاصی هم چون موسیقی یا هنر نیست بلکه به گفته شرکت کنندگان هدف آن تشکیل جامعه کوچک و موقتی است که در آن همه کس بدون در نظر گرفتن نژاد یا اصلیت، رفتار و گفتار دلخواه خود را ابراز و بیان می کند.
قرار بر این است که شرکت کنندگان خود خوردنی و نوشیدنی را همراه بیاورند و محل خواب پیدا کنند. برگزارکنندگان شرکت کنندگان را ترغیب به همیاری می کنند و در جریان هفته برنینگ من دادوستد با پول ( به جز در چند غرفه اغذیه ) قدغن است و دادوستدها به صورت پایاپای انجام می شود.
در پایان برنامه، شرکت کنندگان پیش از رفتن، خود به تمیز کردن محوطه ها و پاکسازی منطقه می پردازند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین جشنواره روز دوشنبه پیش از تعطیلات روز کارگر آمریکا ( نخستین دوشنبه ماه سپتامبر ) ، برگزار می شود و در روز کارگر پایان می یابد. [ ۲] نام گذاری این جشن به نام «مرد سوزان» به این خاطر است که بنا به رسم، هر بار اختتامیه این جشنواره با سوزاندن یک مرد حصیری بزرگ یا سازه های مشابه با آن در شامگاه شنبه همراه است. مرد حصیری تندیسی بود که پیروان دروئیدی کلتی آن را به عنوان نماد باروری می دانستند.
جشنواره برنینگ من تا اندازه زیادی مستقل است و با پول های اهدایی داوطلبان برگزار می شود. جشنواره مرد سوزان زمانی آغاز شد که لری هاروی در سال ۱۹۸۶ با چند دوست خود در سان فرانسیسکو یک آدمک چوبی ۲٫۷ متری و یک سگ چوبی کوچک تر را آتش زد. او این اقدام خود را «یک اقدام خودجوش برای ابراز احساس شخصی» توصیف کرد. بعدها شمار شرکت کنندگان در برنامه های سالانه این گروه چندان افزایش یافت که محل برگزاری آن را به بیابان نوادا منتقل کردند.
محلی که جشنواره برنینگ من در آن برگزار می شود با نام بلک راک سیتی معروف است که چندین خیابان دارد و هر خیابان به موضوع خاصی اختصاص یافته است.
بسیاری از شرکت کنندگان، این جشن را «گونه ای تجربه جدید در زندگی اجتماعی و تجربه ای در ابراز فاش و آشکار عقاید و اتکای فوق العاده به خود» توصیف می کنند. شرکت کنندگان لباس هایی که خود می خواهند را می پوشند هرچند که عجیب باشد و رفتاری آزادانه از خود نشان می دهند.
تمرکز برنینگ من بر موضوع یا رویداد خاصی هم چون موسیقی یا هنر نیست بلکه به گفته شرکت کنندگان هدف آن تشکیل جامعه کوچک و موقتی است که در آن همه کس بدون در نظر گرفتن نژاد یا اصلیت، رفتار و گفتار دلخواه خود را ابراز و بیان می کند.
قرار بر این است که شرکت کنندگان خود خوردنی و نوشیدنی را همراه بیاورند و محل خواب پیدا کنند. برگزارکنندگان شرکت کنندگان را ترغیب به همیاری می کنند و در جریان هفته برنینگ من دادوستد با پول ( به جز در چند غرفه اغذیه ) قدغن است و دادوستدها به صورت پایاپای انجام می شود.
در پایان برنامه، شرکت کنندگان پیش از رفتن، خود به تمیز کردن محوطه ها و پاکسازی منطقه می پردازند.
wiki: برنینگ من