برنامه فوبوس

فوبوس ( روسی: Фобос, Fobos , یونانی: Φόβος ) یک برنامه مأموریت فضایی بدون سرنشین و متشکل از دو کاوشگر بود که توسط اتحاد جماهیر شوروی برای مطالعه مریخ و قمرهای آن فوبوس و دیموس پرتاب شد. فوبوس ۱ در ۷ ژوئیه ۱۹۸۸ و فوبوس ۲ در ۱۲ ژوئیه ۱۹۸۸، هر دو توسط موشک پروتون - K به فضا پروتون ( موشک ) |پرتاب شدند.
فوبوس ۱ در مسیر مریخ دچار خرابی ترمینال شد. فوبوس ۲ به مدار مریخ رسید، اما قبل از استقرار برنامه ریزی شده، قبل از مرحله نهایی ارتباطش قطع شد. فوبوس ۱ و ۲ از طرح فضاپیمای جدیدی برخوردار بودند و جانشین نوع مورد استفاده در مأموریت های سیاره ای ونرا در سال های ۱۹۷۵–۱۹۸۵ شدند که آخرین بار در مأموریت های وگا ۱ و وگا ۲ به دنباله دار هالی استفاده شد. وزن هر یک از آنها ۲۶۰۰ کیلوگرم بود.
اهداف مأموریت های فوبوس:
• انجام مطالعات محیط بین سیارهای؛
• مشاهدات خورشید
• مشخص کردن محیط پلاسما در مجاورت مریخ.
• انجام مطالعات سطحی و جوی مریخ.
• مطالعه ترکیب سطح ماهواره مریخی فوبوس
بخش اصلی فضاپیما شامل یک بخش الکترونیکی تحت فشار ترانس های توروئید بود که یک بخش آزمایش استوانه ای مدولار را احاطه کرده بود. در زیر این چهار مخزن کروی ( مرحله فرگت ) حاوی هیدرازین برای کنترل نگرش نصب شده بود و هدایت کننده های اضافی بر روی بدنه فضاپیما و صفحات خورشیدی نصب شده اند. با استفاده از یک سیستم کنترل سه محوره، که دید آن با حفظ سنسورهای خورشید و ستاره حفظ می شد.
فوبوس ۱ به طور اسمی فعالیت می کرد تا اینکه، چند هفته پس از سفر به مریخ، یک جلسه ارتباطی پیش بینی شده در ۲ سپتامبر ۱۹۸۸ برگزار نشد. عدم موفقیت کنترل کننده ها در برقراری تماس مجدد با فضاپیما، به خطایی در نرم افزار بارگذاری شده در تاریخ ۲۹ اوت/ ۳۰ اوت منتهی شد که باعث غیرفعال شدن محرک های نگرش گردید. با از دست دادن قفل خود در خورشید، سفینه دیگر نمی توانست آرایه های خورشیدی خود را به درستی تنظیم کند، بنابراین باتری های خود را تخلیه کرد.
دستورالعمل های نرم افزاری برای خاموش کردن کنترل وضعیت کاوشگر، که معمولاً عملی مهلک است، بخشی از روال معمول هنگام آزمایش فضاپیمای روی زمین بود. به طور معمول این روال قبل از راه اندازی حذف می شود. با این حال، این نرم افزار در پروم ها کدگذاری شده بود، بنابراین حذف کد آزمون مستلزم حذف و جایگزینی کل رایانه است. به دلیل فشار زمان ناشی از پرتاب قریب الوقوع، مهندسان تصمیم گرفتند توالی دستور را در داخل بگذارند، هرچند هرگز نباید استفاده شود. با این حال، یک خطای تک کاراکتر در ساخت دنباله بارگذاری منجر به اجرای دستور، با از بین رفتن سفینه فضایی شد. [ ۱]