برنار تونه ( تلفظ فرانسوی: ؛ زادهٔ ۱۰ ژانویهٔ ۱۹۴۸ ) رکابزن حرفه ای سابق اهل فرانسه است که در رشتهٔ دوچرخه سواری جاده فعالیت می کرد. او توانست دو بار در سال های ۱۹۷۵ و ۱۹۷۷ برندهٔ تور دو فرانس شود و به حکومت ادی مرکس خاتمه دهد. هرچند اعتراف او به استفاده از استروئیدها طی دوران فعالیتش این موفقیت ها را کمرنگ کرد. تونه دو بار نیز برندهٔ دوفینه لیبره شد.
تونه در خانواده ای کشاورز در سون - ا - لوآر در بورگونی زاده شد و در سال ۱۹۶۱ تور دو فرانس را برای نخستین بار تماشا کرد. تونه در گروه کر کلیسای روستا فعالیت می کرد و به گفتهٔ خودش، کشیش زمان مراسم عشای ربانی را جلو انداخت تا آنان بتوانند رکابزنان عبوری را ببینند. [ ۱]
از شش سالگی، ترک دوچرخهٔ خواهرش می نشست و یک سال بعد، خودش صاحب دوچرخه شد. [ ۲] در ۱۴ سالگی به عنوان جایزهٔ گذراندن امتحانات مدرسه، دوچرخه ای به او داده شد. والدین تونه برای کار در مزرعه به او نیاز داشتند، [ ۱] ولی آرزوهای پسرشان را نیز می دانستند. [ ۲] آنان نخستین بار از طریق روزنامهٔ محلی از مسابقه دادن برنار آگاه شدند. رئیس باشگاه از والدین او برای تماشای مسابقهٔ بعدی دعوت کرد و تونه در آن برنده شد. [ ۲]
تونه در سال های ۱۹۶۵ و ۱۹۶۶ قهرمان بورگونی و در سال ۱۹۶۸ قهرمان جوانان فرانسه شد. [ ۳] در سال ۱۹۶۷ مربی باشگاه ای سی بی بی در بولونی - بیانکور برای ثبت نام تونه در تیم خود، تا خانهٔ او رفت. او در سال ۱۹۶۹ وارد خدمت سربازی شد. [ ۴]
تونه در سال ۱۹۷۰ حرفه ای شد و به تیم پژو–بی پی–میشلن پیوست. در سال ۱۹۷۰ در حالی که در فهرست ذخیرهٔ تیم برای تور دو فرانس نیز قرار نداشت، با بیماری دو رکابزن دو روز پیش از آغاز مسابقه، وارد فهرست تیم شد[ ۱] و نخستین پیروزی خود را در یک مرحلهٔ کوهستانی در پیرنه به دست آورد.
در تور ۱۹۷۲ تونه در یک سرپایینی به شدت زمین خورد و دچار فراموشی موقت شد. البته حاضر به کناره گیری از تور نشد و چهار روز بعد، مرحله ای بر فراز مون ونتو را با پیروزی پشت سر گذاشت. در تور ۱۹۷۳ پس از لوئیس اوکانیا دوم شد؛ ولی در تور ۱۹۷۴ در مرحلهٔ ۱۱ به دلیل بیماری وادار به کناره گیری شد.
در تور ۱۹۷۵ تونه در گردنهٔ ایزور به ادی مرکس حمله کرد. مرکس که از کمردرد رنج می برد، تلاش کرد تونه را متوقف کند؛ ولی نتوانست و رهبری را از دست داد. به گفتهٔ پیر شانی، تونه هفت بار در سربالایی گردنه شان حمله کرد و مرکس هر بار پاسخ داد. سپس در چهار کیلومتر پایانی، مرکس ناگهان ضعیف شد و تونه به پیروزی رسید. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتونه در خانواده ای کشاورز در سون - ا - لوآر در بورگونی زاده شد و در سال ۱۹۶۱ تور دو فرانس را برای نخستین بار تماشا کرد. تونه در گروه کر کلیسای روستا فعالیت می کرد و به گفتهٔ خودش، کشیش زمان مراسم عشای ربانی را جلو انداخت تا آنان بتوانند رکابزنان عبوری را ببینند. [ ۱]
از شش سالگی، ترک دوچرخهٔ خواهرش می نشست و یک سال بعد، خودش صاحب دوچرخه شد. [ ۲] در ۱۴ سالگی به عنوان جایزهٔ گذراندن امتحانات مدرسه، دوچرخه ای به او داده شد. والدین تونه برای کار در مزرعه به او نیاز داشتند، [ ۱] ولی آرزوهای پسرشان را نیز می دانستند. [ ۲] آنان نخستین بار از طریق روزنامهٔ محلی از مسابقه دادن برنار آگاه شدند. رئیس باشگاه از والدین او برای تماشای مسابقهٔ بعدی دعوت کرد و تونه در آن برنده شد. [ ۲]
تونه در سال های ۱۹۶۵ و ۱۹۶۶ قهرمان بورگونی و در سال ۱۹۶۸ قهرمان جوانان فرانسه شد. [ ۳] در سال ۱۹۶۷ مربی باشگاه ای سی بی بی در بولونی - بیانکور برای ثبت نام تونه در تیم خود، تا خانهٔ او رفت. او در سال ۱۹۶۹ وارد خدمت سربازی شد. [ ۴]
تونه در سال ۱۹۷۰ حرفه ای شد و به تیم پژو–بی پی–میشلن پیوست. در سال ۱۹۷۰ در حالی که در فهرست ذخیرهٔ تیم برای تور دو فرانس نیز قرار نداشت، با بیماری دو رکابزن دو روز پیش از آغاز مسابقه، وارد فهرست تیم شد[ ۱] و نخستین پیروزی خود را در یک مرحلهٔ کوهستانی در پیرنه به دست آورد.
در تور ۱۹۷۲ تونه در یک سرپایینی به شدت زمین خورد و دچار فراموشی موقت شد. البته حاضر به کناره گیری از تور نشد و چهار روز بعد، مرحله ای بر فراز مون ونتو را با پیروزی پشت سر گذاشت. در تور ۱۹۷۳ پس از لوئیس اوکانیا دوم شد؛ ولی در تور ۱۹۷۴ در مرحلهٔ ۱۱ به دلیل بیماری وادار به کناره گیری شد.
در تور ۱۹۷۵ تونه در گردنهٔ ایزور به ادی مرکس حمله کرد. مرکس که از کمردرد رنج می برد، تلاش کرد تونه را متوقف کند؛ ولی نتوانست و رهبری را از دست داد. به گفتهٔ پیر شانی، تونه هفت بار در سربالایی گردنه شان حمله کرد و مرکس هر بار پاسخ داد. سپس در چهار کیلومتر پایانی، مرکس ناگهان ضعیف شد و تونه به پیروزی رسید. [ ۵]
wiki: برنار تونه