از نخستین روزهایی که بشر توانست با استفاده از تنفس هوای فشرده شده، مدت زمان بیشتری را در عمق سپری نماید، به این موضوع مهم پی برد، که داشتن هوای تنفسی کافی، تنها شرط بقا در عمق نبوده و موانع دیگری نیز در کوتاه نمودن مدت توقف بشر در عمق دخیل می باشند. از جمله مهم ترین این عوامل جذب سریع نیتروژن را توسط خون می توان نام برد. دانشمندان و محققین دریافتند، نیتروژن که از اجزاء اصلی خون می باشد، در صورت قرار گرفتن بدن انسان در محیطی پر فشار، نظیر اعماق دریا با سرعتی معادل 200 برابر سریع تر از اکسیژن با خون ممزوج گشته و باعث بروز بیماری هایی می گردد که انسان را از باقی ماندن در عمق ناتوان می سازد.
دانشمندان به این موضوع پی بردند که کار در محیط پرفشار میزان جذب نیتروژتن در خون را افزایش می دهد و نیز دفع نیتروژن پس از بازگشت به سطح آب، معادل 200 برابر کندتر از اکسیژن انجام پذیرفته و به همین دلیل ابتلا به بیماری های غواصی افزایش میابد.
برداشت فشار شامل تداخل پیچیده ای از حلالیت گاز، فشار نسبی و میزان غلظت، حجم حمل و نقل و مکانیک حباب ها در بافت های بدن است. برخی از عوامل مؤثر در جذب گازهای بی اثر و حذف آن ها از بافت ها عبارتند از:
قابلیت حل شدن ( حلالیت ) یک گاز در مایع یا ماده جامد ( املاح ) هنگامی اتفاق می افتد که مولکول ها یا یون های گازی به صورتی همگن در یک محیط جامد یا مایع ( حلال ) پراکنده شوند.
در نظریه برداشت فشار، حلالیت گازها در مایعات از اهمیت اولیه برخوردار است.
انحلال گازها در مایعات تحت تأثیر سه عامل اصلی است:
• ماهیت مایع حلال و گاز حل شده
• دما ( گازهای در آب سرد بیشتر در درجه حرارت بالاتر حل می شوند، اما ممکن است در حلال های آلی محلولیت بیشتر باشد )
• فشار ( حلالیت گاز در مایع، متناسب با فشار نسبی گاز در مایع است - قانون هنری )
• وجود املاح دیگر در حلال
انتشار، جنبش متوسط مولکول ها یا یون ها در یک بازه زمانی است و در گازها، مایعات یا جامدات یا هر ترکیبی می تواند رخ دهد.
انتشار مولکول ها توسط انرژی جنبشی مولکولی هدایت می شود. از همین رواست که سریعتر در گازها و کندتر در مواد جامد در مقایسه با مایعات اتفاق می افتد که علت آن تغییر در فاصله و برخوردها و انتشار است که زمانی سریع تر در درجه حرارت های بالاتر یا بوسیلهمولکول ها بزرگتر روی می دهد. انتشار در مولکول های کوچکتر و سبک تر مانند هلیوم سریع تر است ( انتشار هلیم 2٫65برابر سریعتر از نیتروژن است )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدانشمندان به این موضوع پی بردند که کار در محیط پرفشار میزان جذب نیتروژتن در خون را افزایش می دهد و نیز دفع نیتروژن پس از بازگشت به سطح آب، معادل 200 برابر کندتر از اکسیژن انجام پذیرفته و به همین دلیل ابتلا به بیماری های غواصی افزایش میابد.
برداشت فشار شامل تداخل پیچیده ای از حلالیت گاز، فشار نسبی و میزان غلظت، حجم حمل و نقل و مکانیک حباب ها در بافت های بدن است. برخی از عوامل مؤثر در جذب گازهای بی اثر و حذف آن ها از بافت ها عبارتند از:
قابلیت حل شدن ( حلالیت ) یک گاز در مایع یا ماده جامد ( املاح ) هنگامی اتفاق می افتد که مولکول ها یا یون های گازی به صورتی همگن در یک محیط جامد یا مایع ( حلال ) پراکنده شوند.
در نظریه برداشت فشار، حلالیت گازها در مایعات از اهمیت اولیه برخوردار است.
انحلال گازها در مایعات تحت تأثیر سه عامل اصلی است:
• ماهیت مایع حلال و گاز حل شده
• دما ( گازهای در آب سرد بیشتر در درجه حرارت بالاتر حل می شوند، اما ممکن است در حلال های آلی محلولیت بیشتر باشد )
• فشار ( حلالیت گاز در مایع، متناسب با فشار نسبی گاز در مایع است - قانون هنری )
• وجود املاح دیگر در حلال
انتشار، جنبش متوسط مولکول ها یا یون ها در یک بازه زمانی است و در گازها، مایعات یا جامدات یا هر ترکیبی می تواند رخ دهد.
انتشار مولکول ها توسط انرژی جنبشی مولکولی هدایت می شود. از همین رواست که سریعتر در گازها و کندتر در مواد جامد در مقایسه با مایعات اتفاق می افتد که علت آن تغییر در فاصله و برخوردها و انتشار است که زمانی سریع تر در درجه حرارت های بالاتر یا بوسیلهمولکول ها بزرگتر روی می دهد. انتشار در مولکول های کوچکتر و سبک تر مانند هلیوم سریع تر است ( انتشار هلیم 2٫65برابر سریعتر از نیتروژن است )
wiki: برداشت فشار