بدیع الله بن بشیر دبیری نژاد

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] دکتر بدیع اللّه دبیری نژاد از اساتید برجسته دوره معاصر در دانشگاه اصفهان می باشد.
دکتر بدیع اللّه دبیری نژاد فرزند بشیر، در سال ۱۳۱۴ش در بندر ترکمن متولّد شد. تحصیلات ابتدائی را در بندر ترکمن و در گز انجام داد و دوره متوسطه را در گرگان طی نمود. آنگاه به استخدام آموزش و پرورش در آمد و به تدریس پرداخت. سپس در دانش سرای عالی تهران لیسانس ادبیات فارسی دریافت نمود. آنگاه برای ادامه تحصیل به فرانسه رفته و در دانشگاه «سوربن» در رشته زبان شناسی فوق لیسانس و سپس دکترا دریافت کرد. وی از سال ۱۳۴۸ش در دانشگاه اصفهان به تدریس پرداخت تا این که در سال ۱۳۷۸ش به افتخار بازنشستگی نائل شد. او در هنگام تدریس در دانشگاه اصفهان سمت هایی همچون سرپرست امور دانشجویان دانشکده ادبیات، سرپرست نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی و مسؤول برنامه ریزی دروس عمومی دانشگاه اصفهان و علوم پزشکی را برعهده داشته و عضو انجمن استادان زبان و ادبیات فارسی کشور بوده است.
تألیفات
دکتر دبیری نژاد علاوه بر مقالاتی که در مجلات کشور همچون «نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی اصفهان»، «مجلد وحید»، «مجله یغما»، «مجله فروهر»، «مجله ادبستان» و غیره به چاپ رسانیده است، کتابهایی را تالیف نموده است که از آن جمله است: ۱. «فرخی و قصیده داغگاه» ۲. «کارنامه ساسانیان» ۳. «سبک نثر آثار تاریخی دوره مغول در ایران» ۴. «ترجمه و شرح کامل مقدمه کتاب: ترجمان البلاغه» ۵. «تاریخچه خطوط اسلامی»
گنجینه های علمی دانشگاه اصفهان، ص۳۱۳-۳۰۹.
۱. ↑ گنجینه های علمی دانشگاه اصفهان، ص۳۱۳-۳۰۹.
منبع
...

پیشنهاد کاربران

چند اصلاح تایپی، اساتیدبزرگی، بدعتی ظریف است و به لحاظ معنایی. . .
با سلام اینجانب یکی از دانشجویان ورودی سال ۴۷ رشته ادبیات فارسی اصفهان بودم آن زمان که زنده یاد دکتر پوراندخت شجیعی مدیر گروه بود واساتیدی بزرگی همچون زنده یادان دکترفرزام، دکترشریعت، دکتررفاهی، دکتر آبادانی،
...
[مشاهده متن کامل]
استاد احمدخراسانی، دکترشریعتمداری، دکترستاریان وماقبل این فرزانگان، زنده یاددکترفرشیدورد، به من وامثال من افتخار استادی بخشیدند. جناب دکتر دبیری نژادودکترگلستانه ودکتر کمال موسوی ودکترمحمدفشارکی، نیز بر بنده، منت استادی نهادند، خداوندطول عمر با عزت به همگانشان عطا فرماید. پیشنهاد من درباره ی ساختار بدیع الله بن بشیر، درادبیات کنونی ، بدعتی ظریف است، دارد و به لحاظ معنایی، یادآورمعنی تازه آفریده ی خداست که آن خود، سرشار از زیبایی است.

بپرس