بدیع الزمان بن محمدطاهر نصرابادی اصفهانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بدیع الزمان بن محمدطاهر نصرآبادی اصفهانی. میرز بدیع الزّمان بن میرزامحمّدطاهر نصرآبادی، از سخن وران قرن دوازدهم هجری در اصفهان می باشد.
میرز بدیع الزّمان بن میرزامحمّدطاهر نصرآبادی، مؤلّف تذکره الشعراء است. از سخنوران قرن دوازدهم هجری بوده و همچون پدر در انشاء و لغز و مُعمّا و مادّه تاریخ مهارت به سزائی داشته است. او مورد نظر شاه سلطان حسین صفوی قرار گرفته و به لقب «ملک الشُّعرائی» مفتخر شده و اقطاع اراضی نصرآباد به وی واگذار گردید. میرزا بدیع برای اتمام کاخ چهلستون قصیده ای سراپا تاریخ گفته است. وی سرانجام در سال ۱۱۲۱ق وفات یافته و ظاهراً در تکیه نصرآباد جنب مقبره پدر مدفون شده است. این شعر از اوست: روشن ضمیر را به بصر احتیاج نیست ••••• سرچشمه را بهر آب، گهر احتیاج نیستموی سفید را مکن آلوده حنا ••••• شیر صباح را به شکر احتیاج نیستهمدست کی رواست یَدِ قدرت تو را ••••• این دست را به دست دگر احتیاج نیست
نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۲، ص۶۶۴.
۱. ↑ نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۲، ص۶۶۴.۲. ↑ حزین لاهیجی، محمدعلی بن ابیطالب، تذکره المعاصرین، ص۱۷۹-۱۸۰.۳. ↑ حسن خان بهادر، سیدمحمدصدیق، تذکره شمع انجمن، ص۱۲۹.۴. ↑ العجمی، فالح شبیب، صحف ابراهیم، ص۷۳.۵. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۱۳۰.
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۶۹.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس