بدن مثالی

[ویکی فقه] پس از آن که روح از بدن جسمانی مادی جدا شد، بدن مثالی در آن بدن برزخی، به نحو اتحاد، تا روز قیامت باقی خواهد بود؛ یا معذّب به عذاب و عقاب برزخی، یا متنعم در ناز و نعمت و روح و ریحان برزخی؛ و زمانی که روز رستاخیز شد و خداوند عالم بدن های جسمانی مادی را از زمین برانگیخت، ارواح بر اجساد مادی خود برمی گردند و برای زندگی ابدی آماده و حاضر می شوند.
انسان مرکب از سه چیز است: روح، بدن عنصری مادی و بدن مثالی برزخی. این بدن (بدن مثالی) بسیار شفاف و لطیف تر و رقیق تر از هواست که حائل میان جسم مادی ثقیل و روح مجرد است. این بدن بسیار لطیف برزخی که قوانین ماده (ماده عنصری) در آن جاری و ساری نیست، همان بدن است که بعد از آن که نفس ناطقه انسانی، یعنی روح و حقیقت انسان، علاقه خود را از بدن جسمانی مادی قطع کرد، در آن بدن برزخی، به نحو اتحاد، تا روز قیامت باقی خواهند بود؛ یا معذّب به عذاب و عقاب برزخی، یا متنعّم در ناز و نعمت و روح و ریحان برزخی؛ و زمانی که روز رستاخیز شد و خداوند عالم بدن های جسمانی مادی را از زمین برانگیخت، ارواح بر اجساد مادی خود برمی گردند و برای زندگی ابدی آماده و حاضر می شوند.
اثبات جسد برزخی
قطع نظر از براهین عقلی و ادله فلسفی که بر اثبات جسد برزخی قائم است، دلایل نقلی نیز بر آن اقامه شده است؛ از جمله:
← دلایل نقلی
ناگفته نماند که برخی به جسد مثالیِ برزخی، اسمی از الفاظ کهنه یونانی گذاشته اند (مثلاً شیخ اشراق (سهروردی) و شیخ احمد احسایی عالم مثال را عالم هورقلیاء، و جسم مثالی را جسم هورقلیایی نامیده اند.) که از آن در احادیث اهل بیت اطهار (علیهم السلام) اثری نیست.
نکته
...