بحر بن کعب تمیمی

[ویکی فقه] بحر بن کعب که در برخی از منابع با نام ابجر بن کعب شناخته می شود، یکی دیگر از سپاهیان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور یافت و علیه فرزند رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) شمشیر کشید.
نقل شده که او در عصر روز عاشورا، با شمشیر به سوی امام حسین (علیه السّلام) حمله ور شد. عبدالله بن حسن (علیه السّلام) به حمایت از عموی خود، دستش را سپر قرار داد و به بحر گفت: «ای پسر زن ناپاک! می خواهی عمویم را بکشی؟» در این هنگام بحر شمشیر خود را فرود آورد، ضربت شمشیر دست او را قطع کرده و آن را به پوست آویزان کرد، پس او فریاد زد: «ای مادر!»امام حسین (علیه السّلام) عبدالله را در آغوش کشید و او را به سینه چسبانید تا اینکه سرانجام عبدالله بر روی سینه امام حسین (علیه السّلام) جان داد.
غارت اموال امام
بحر بن کعب از کسانی است که پس از شهادت اباعبدالله (علیه السّلام) دست به غارت شلوار، لباسها و وسایل ایشان زد و لباس کهنه ای که امام (علیه السّلام) به تن کرده بود را از بدن حضرت (علیه السّلام) بیرون آورد و امام (علیه السّلام) را برهنه بر روی زمین رها کرد.
عاقبت بحر بن کعب
پس از واقعه کربلا بحر به مرضی سخت مبتلا شد به گونه ای که دستانش در زمستان خشک می شد و در تابستان به شدت مرطوب می گشت و از آن خون و چرک بیرون می آمد وضع بر همین منوال بود تا اینکه سرانجام بر اثر این بیماری جان سپرد.