بجوات ( عربی: البجوات ) مجموعه از قبرهای تاریخی می باشد که در شهر «خارجه» در استان وادی الجدید در مصر واقع شده است. [ ۱] [ ۲] [ ۳]
بجوات یک گورستان مسیحی است که تاریخ آن به قرن دوم میلادی تا هفتم میلادی برمی گردد، این گورستان پشت پرستش گاه هیبیس واقع شده است. کلمه جبوات عبارت است از نحوه تلفظ اهل این دره ( وادی ) برای کلمه قبوات که جمع کلمه قبو یعنی سقف گنبدی شکل، طاق نما، سقف قوسی، زیر زمین یا انبار یا سرداب یا چاله معنی می دهد واین بخاطر اشاره به این است که همه مقبره های این گورستان بالای آنها یک سقف قوسی شکل زده شده است، آنها ساختمانهایی است برای جاودانه شدن، اهمیت اساسی این ساختمان ها و مقبره ها برای این است که به اوائل عصر مسیحیت برمی گردد زمانی که قبطی های مصر از ترس فشار و سخت گیری رومی های مسیحی به دین مسیحیت گرویدند و در صحرا مستقر شدند تا از دست نیروهای سرکش و بی بندبار رومی در امان و دور باشند. [ ۴]
این گورستان با خیابان هایش و ساختمان های باقیمانده اش مشابه یک شهر متروک و خالی از سکنه می باشد. این مکان دارای ۲۶۳ ساختمان است که اکثرشان از سمت بیرون نقش و نگار دارند و سقف هایشان مزین به مناظر مختلفی از تورات به اضافه منظره های مسیحی می باشد. این منظره ها با رنگهای مختلف که به شیوه فریسکو ( فریسکو عبارت است از مخلوط کردن آب با رنگ برای نقاشی ) کشیده و رسم شده اند. این روشی بوده برای اینکه سریع محو شود، از همین نقطه است که اهمیت این گورستان مشخص می شود که توانسته با کمک آب و هوای خشک این منطقه این نقش و نگارها را حفظ و نگهداری کند. در ده ها ساختمان از این بناها می توان نوشته هایی به زبان های لاتین، قبطی و عربی و … مشاهده نمود. از با اهمیت ترین عناصر تاریخی بجوات می توان از مقبره ای که نقاشی صلح و دوستی و آشتی بر سقف آن نقش شده است و همین طور مقبره ای شامل نقاشی های که بیانگر خروج قوم موسی از مصر که بر سقف آن نقش بسته است و کلیسا که در بین این مقبره ها قرار دارد نام برد.
مزار السلام به این خاطر با این اسم شهرت پیدا کرده که نشانه صلح در آن وجود دارد و این نقاشی بیشتر از هر نقاشی دیگری مورد توجه پژوهشگران و کاوشگران اروپایی می باشد و به همین خاطر به این مقبره که این نقاشی بر سقف آن نقاشی شده است مقبره بیزانسی نام نهاده اند، اما مقبره الخروج مقبره است که بر سقف آن قصه خروج بنی اسرائیل از مصر در حالی که فرعون در تعقیب آنها است نقاشی شده است، علاوه بر این روی مزارها و مقبره های دیگری با رنگ های مختلف بعضی از قصه های عهد قدیم مانند قصه حضرت نوح و داستان ذبح حضرت اسماعیل و … نقاشی شده است. در این گورستان علاوه بر نقاشی ها تعدادی نوشته نیز وجود دارد که توسط بازدیدکنندگان این نوشته ها شمارش شده است و عدد این نوشته ها بالغ بر ۶۳ عدد می باشد که اکثر آن ها به زبان عربی نوشته شده است و تعداد آنها ۲۹ عدد می باشد، نوشته هایی که بزبان آفریقایی نوشته شده ۱۹ عدد است و نوشته هایی که بزبان قبطی نوشته شده تعداد آنها ۱۲ عدد می باشد، باید به این نکته توجه داشت که نگارش عربی در مصر از قرن ۹ میلادی شروع شده است. در کنار بجوات بقایای خانه های «عین سعف» نیز کشف شده است که مسکن های اصلی در «بجوات» بوده است. اما کنیسه یا کلیسا درست در وسط این قبرستان قرار دارد و محل آن مشرف بر شهر خارجه قدیم می باشد و از سه سقف گنبدی شکل درست شده است و زمان ساخت آن به قرن پنجم میلادی برمی گردد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبجوات یک گورستان مسیحی است که تاریخ آن به قرن دوم میلادی تا هفتم میلادی برمی گردد، این گورستان پشت پرستش گاه هیبیس واقع شده است. کلمه جبوات عبارت است از نحوه تلفظ اهل این دره ( وادی ) برای کلمه قبوات که جمع کلمه قبو یعنی سقف گنبدی شکل، طاق نما، سقف قوسی، زیر زمین یا انبار یا سرداب یا چاله معنی می دهد واین بخاطر اشاره به این است که همه مقبره های این گورستان بالای آنها یک سقف قوسی شکل زده شده است، آنها ساختمانهایی است برای جاودانه شدن، اهمیت اساسی این ساختمان ها و مقبره ها برای این است که به اوائل عصر مسیحیت برمی گردد زمانی که قبطی های مصر از ترس فشار و سخت گیری رومی های مسیحی به دین مسیحیت گرویدند و در صحرا مستقر شدند تا از دست نیروهای سرکش و بی بندبار رومی در امان و دور باشند. [ ۴]
این گورستان با خیابان هایش و ساختمان های باقیمانده اش مشابه یک شهر متروک و خالی از سکنه می باشد. این مکان دارای ۲۶۳ ساختمان است که اکثرشان از سمت بیرون نقش و نگار دارند و سقف هایشان مزین به مناظر مختلفی از تورات به اضافه منظره های مسیحی می باشد. این منظره ها با رنگهای مختلف که به شیوه فریسکو ( فریسکو عبارت است از مخلوط کردن آب با رنگ برای نقاشی ) کشیده و رسم شده اند. این روشی بوده برای اینکه سریع محو شود، از همین نقطه است که اهمیت این گورستان مشخص می شود که توانسته با کمک آب و هوای خشک این منطقه این نقش و نگارها را حفظ و نگهداری کند. در ده ها ساختمان از این بناها می توان نوشته هایی به زبان های لاتین، قبطی و عربی و … مشاهده نمود. از با اهمیت ترین عناصر تاریخی بجوات می توان از مقبره ای که نقاشی صلح و دوستی و آشتی بر سقف آن نقش شده است و همین طور مقبره ای شامل نقاشی های که بیانگر خروج قوم موسی از مصر که بر سقف آن نقش بسته است و کلیسا که در بین این مقبره ها قرار دارد نام برد.
مزار السلام به این خاطر با این اسم شهرت پیدا کرده که نشانه صلح در آن وجود دارد و این نقاشی بیشتر از هر نقاشی دیگری مورد توجه پژوهشگران و کاوشگران اروپایی می باشد و به همین خاطر به این مقبره که این نقاشی بر سقف آن نقاشی شده است مقبره بیزانسی نام نهاده اند، اما مقبره الخروج مقبره است که بر سقف آن قصه خروج بنی اسرائیل از مصر در حالی که فرعون در تعقیب آنها است نقاشی شده است، علاوه بر این روی مزارها و مقبره های دیگری با رنگ های مختلف بعضی از قصه های عهد قدیم مانند قصه حضرت نوح و داستان ذبح حضرت اسماعیل و … نقاشی شده است. در این گورستان علاوه بر نقاشی ها تعدادی نوشته نیز وجود دارد که توسط بازدیدکنندگان این نوشته ها شمارش شده است و عدد این نوشته ها بالغ بر ۶۳ عدد می باشد که اکثر آن ها به زبان عربی نوشته شده است و تعداد آنها ۲۹ عدد می باشد، نوشته هایی که بزبان آفریقایی نوشته شده ۱۹ عدد است و نوشته هایی که بزبان قبطی نوشته شده تعداد آنها ۱۲ عدد می باشد، باید به این نکته توجه داشت که نگارش عربی در مصر از قرن ۹ میلادی شروع شده است. در کنار بجوات بقایای خانه های «عین سعف» نیز کشف شده است که مسکن های اصلی در «بجوات» بوده است. اما کنیسه یا کلیسا درست در وسط این قبرستان قرار دارد و محل آن مشرف بر شهر خارجه قدیم می باشد و از سه سقف گنبدی شکل درست شده است و زمان ساخت آن به قرن پنجم میلادی برمی گردد.
wiki: بجوات