بث

[ویکی فقه] بثَّ به معنای خبر دادن است.
بَثْ در لغت یعنی خبر دادن، آگاه کردن.
معنای اصطلاحی
در اصطلاح یعنی افشای اسرار. امام صادق (ع) فرمود: «لاتَطَّلِعْ صَدیقَکَ مِنْ سِرِّکَ الاّ عَلی ما لَوْ اطَّلَعَ عَلَیْهِ عَدُوَّکَ لَمْ یَضُرَّکَ فَانَّ الصِّدیقَ قَدْ یَکُونَ عَدُوَّکَ یَوْماً» آن مقدار از اسرارت را در اختیار دوستت قرار بده که اگر همین دوست زمانی دشمنت گردید و خواست آنها را افشا کند، ضرری و زحمتی برای تو ایجاد نکند.

[ویکی الکتاب] معنی بَثَّ: پخش کرد - گسترد - پراکند-اندوه شدیدی که قابل کتمان نباشد و فاش وپراکنده شود (از مصدر بث است که به معنای متفرق کردن و افشاندن است . و بث جنبندگان به معنای این است که خدای تعالی آنها را در زمین منتشر و متفرق کرده ، همچنان که در جای دیگر در باره خلقت ان...
معنی یَبُثُّ: پخش می کند - می گستراند - می پراکند - منتشرمی کند(از مصدر بث است که به معنای متفرق کردن و افشاندن است . و بث جنبندگان به معنای این است که خدای تعالی آنها را در زمین منتشر و متفرق کرده ، همچنان که در جای دیگر در باره خلقت انسان فرموده : ثم اذا أنتم بش...
معنی مَبْثُوثِ: متفرق - پراکنده (از ماده بث است ، که به معنای تفرقه است ، و فراش مبثوث یعنی ملخهای متفرق )
ریشه کلمه:
بثث (۹ بار)

پراکندن. منتشر کردن یعنی بوسیله باران زمین را پس از مرده شدن زنده کرد و در تمام جنبندگان را پراکند. به نظر راغب: اصل بثّ، جدا کردن و بلند کردن است مانند پراکندن باد خاک را. مخفی نماند: از آیه به دست می آید که در کرات دیگر موجود زنده هست، زیرا ضمیر «فیهما» به سموات و ارض بر می‏گردد رجوع شود به «سماء». ، مراد از بثّ اندوهی است که شخص قادر به کتمان آن نیست و آنرا آشکار می‏کند، لذا باید مراد از حزن غصّه مخفی باشد. یعنی فرشهای گسترده. ناگفته نماند معنی جامع همان منتشر کردن است.