بایزید بسطامی ثانی

[ویکی فقه] بایَزیدِ بَسْطامی ِ ثانی ، ابومحمد علی بن عنایت الله (زنده در ۱۰۱۱ق /۱۶۰۲م )، عارف ، محدث ، فقیه شیعی و از نوادگان بایزید بسطامی بود.
تاریخ ولادت او دانسته نیست ، اما با توجه به آگاهی اندکی که از احوال او در دست است و نیز تاریخ وفات استادانش می بایست در اواسط سده ۱۰ق زاده شده باشد. بایزید مدتی در مشهد از محضر بزرگان فقه و حدیث آن دیار، از جمله شهاب الدین عبدالله بن محمود شوشتری ، معروف به شهید ثالث (د ۹۹۷ق /۱۵۸۹م ) و نیز شیخ عزالدین حسین بن عبدالصمد حارثی (د ۹۸۴ق /۱۵۷۶م ) پدر شیخ بهایی بهره جست و از آنان اجازه روایت گرفت . برخی از متأخران او را از شاگردان علی بن عبدالعالی کرکی ، معروف به محقق ثانی (د ۹۴۰ق /۱۵۳۳م ) دانسته اند
شاگردان
بایزید پس از فراگیری علوم و معارف دینی به تألیف آثاری در زمینه های مختلف علوم اسلامی و نیز به تعلیم و تربیت شاگردان پرداخت . از جمله شاگردان وی، از سید حسین بن حیدر کرکی عاملی نام برده شده است که از بایزید، اجازه ای برای روایت همه مرویات و تألیفاتش ، دریافت کرده است . این اجازه در محرم ۱۰۰۴ نگاشته شده ، و صورت کامل آن در بحارالانوار مجلسی موجود است .
وفات
تاریخ وفات بایزید نیز روشن نیست ، همین قدر معلوم است که او تألیف رساله قضا و قدر را در ۱۴ جمادی الاخر ۱۰۱۱ به پایان برده است . از این رو، می توان گفت که تاریخ وفات وی بعد از این زمان ، و در نیمه اول سده ۱۱ق است .
آثار
...